«Δεν έχω τίποτα άλλο, έχω μονάχα την αξιοπρέπειά μου ακόμα και αν φύγω» λέει ο απεργός πείνας που κρατείται εδώ και 22 μήνες χωρίς ακρόαση ασύλου μετά από 18 χρόνια στα κολαστήρια της Τουρκίας.
Ο Μεσούτ Αϊντίν είναι περίπου 45 και επίσημα τους τελευταίους 22 μήνες «κατοικεί» παρά την θέλησή του στη δομή της Φιλιππειάδας στην Πρέβεζα. Κρατείται 22 μήνες επειδή προσπάθησε να σωθεί από το καθεστώς Ερντογάν. Αυτό είναι το «έγκλημά του».
Ο Μεσούτ είναι ακόμα ένας Κούρδος πρόσφυγας, ο οποίος έχει περάσει περίπου 18 χρόνια στις φυλακές της Τουρκίας βασανιζόμενος από το καθεστώς, όπως χιλιάδες άλλοι. Αυτό τον καθιστά μέλος ευάλωτης ομάδας. Όχι όμως στην μπανανία που προσπαθούμε να ζήσουμε.
Ως θύμα βασανιστηρίων – στην κατά κάποιους ασφαλή Τρίτη χώρα, την Τουρκία – η επιστροφή του εκεί συνεπάγεται εξωδικαστική εκτέλεση ή φυλάκιση και περισσότερα βασανιστήρια.
Ο ίδιος ΔΕΝ θέλει να μείνει στην χώρα μας ούτε μια ημέρα παραπάνω και έχει οικογένεια και φίλους να τον φιλοξενήσουν σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα. Κυρίως θέλει να εξεταστεί το αίτημά του.
Εδώ και 21 ημέρες ο Μεσούτ είναι αποφασισμένος να φτάσει μέχρι τέλους, τα αιτήματα στο καμπ να παραπεμφθεί σε νοσοκομείο έχουν απορριφθεί, «περιμένοντας εντολές από το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου».
«Δεν έχω τίποτα άλλο, έχω μονάχα την αξιοπρέπειά μου ακόμα και αν φύγω»
Από πότε ένας ακροδεξιός υπουργός έχει λόγο στην μεταγωγή κρατουμένου με προβλήματα υγείας στο νοσοκομείο; Ο ίδιος ο Μεσούτ θέλει να μεταβεί στο Νοσοκομείο Πρέβεζας, ενώ κατά τον τραγικό ελληνικό τρόπο δεν υπάρχει πιστοποίηση για την απεργία πείνας από τις 9 Απρίλη, ώστε να επισπευθεί η ακρόαση του απεργού πείνας για άσυλο.
Όμως ούτε την επιτρέπουν την εξέταση από γιατρό της αρεσκείας του (ο οποίος είναι σύμφωνος) στον χώρο κράτησης, ούτε την αυτονόητη μετάβασή του με ΕΚΑΒ στο νοσοκομείο.
Ο Μεσούτ περιμένει 22 μήνες εκδίκαση του ασύλου ζητώντας γραπτή αιτιολόγηση για την αδικαιολόγητη καθυστέρηση και σε γλώσσα που καταλαβαίνει. Ζητά την άδεια να ταξιδέψει και να καταθέσει αίτημα ασύλου στις χώρες που έχει συγγενείς. «Δεν έχω τίποτα άλλο, έχω μονάχα την αξιοπρέπειά μου ακόμα και αν φύγω» λέει. Και θα το κάνει.
«Μου κλέβουν τον χρόνο, μου κλέβουν τη ζωή». Ο Μεσούτ είχε μια πολύ ρομαντική ιδέα για την Ελλάδα και την Δημοκρατία ερχόμενος εδώ. Πίστευε πως θα ικανοποιηθούν τα δικαιώματά του ως πολιτικού πρόσφυγα, όμως όπως όλοι γνωρίζουν η Ελλάδα δεν είναι κράτος δικαίου.
Μετά από 22 μήνες κράτησης χωρίς καν αιτιολόγηση, έχει χάσει πάσα ιδέα για την Ελλάδα ως ευρωπαϊκή χώρα.
Καθώς η απεργία πείνας δεν έγινε γνωστή από την πρώτη στιγμή, έχει ήδη χαθεί υπερπολύτιμος χρόνος, όπως μας δείχνουν αντίστοιχες περιπτώσεις. Οι αρχές δεν πρέπει να παίζουν με την απεργία πείνας.
Η απεργία πείνας είναι ένα ακραίο μέτρο διεκδίκησης της δικαιοσύνης. Συγκεκριμένα, είναι το ύστατο: Δικαίωση ή Θάνατος. Αυτός είναι και ο λόγος που τόσοι απεργοί πείνας έχουν πεθάνει στην Τουρκία. Ο ίδιος λόγος που απεργοί στην Ελλάδα, έπαθαν μη αναστρέψιμες βλάβες.
Έχει ήδη χαθεί πολύτιμος χρόνος, η δήλωση της απεργίας πείνας έχει ήδη σταλεί σε θεσμούς και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και δεν υπάρχει καμία απάντηση. Διεθνείς οργανισμοί, πρότειναν την επικοινωνία με το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου. Με το οποίο υπουργείο δεν μπορούν να επικοινωνήσουν ούτε οι δημοσιογράφοι.
Η απεργία πείνας είναι ακραίο μέτρο, γιατί είναι το τελευταίο μέτρο με το οποίο μπορεί κανείς να ταρακουνήσει τις αρχές να βγουν από τον ηθελημένο ύπνο τους και για κακή του τύχη, η ζωή του απεργού πείνας βρίσκεται στα χέρια του Βορίδη.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τοποθέτησε τον Μάκη Βορίδη στο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, ακριβώς επειδή δεν θέλει την παραμικρή ανθρωποκεντρική πολιτική. Ο Μητσοτάκης θέλει νεκρούς στο Αιγαίο, τα σύνορα και τα καμπ. Αυτό υπερασπίζεται, αυτό εκπροσωπεί και για αυτό τον ψήφισαν.
Τοποθετώντας τον χειρότερο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση, είναι ακριβώς σαν να τοποθετείς τον Γκέμπελς στο υπουργείο Τύπου και τον Μένγκελε υπεύθυνο για πειράματα σε κρατουμένους. Μόνο έτσι ο πρωθυπουργός μπορεί να διαιωνίσει τον θάνατο στα ελληνικά σύνορα και τις πόλεις μας. Μια ξεκάθαρη ελληνική και ευρωπαϊκή θανατοπολιτική.
Ο Μάκης Βορίδης είναι ένα ακροδεξιό προϊόν της εποχής του όπως όλα: Εντός χώρας πουλάει μίσος και εθνικιστικές κορώνες, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει κάτι να χωρίσει με αντιδημοκρατικούς ηγέτες και βασανιστές.
