Την Παρασκευή 28 Μαρτίου στις 6 μ.μ., η Ανοιχτή Συνέλευση “Όχι μετρό στην πλατεία Εξαρχείων” διοργανώνει εκδήλωση-συζήτηση στο αμφιθέατρο 002 του Κάτω Πολυτεχνείου πάνω στο συνολικό ζήτημα ασφάλειας/ανασφάλειας στον σχεδιασμό και τη λειτουργία των δημόσιων συγκοινωνιών.
Στην εκδήλωση θα λάβουν μέρος ως ομιλητές ο δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης, ο πρόεδρος του Συλλόγου Εκτάκτων Αρχαιολόγων Δημήτρης Κουφοβασίλης και ο πρώην πρόεδρος του σωματείου μηχανοδηγών Κώστας Γενιδούνιας.
Στο σχετικό κείμενο-κάλεσμα για την εκδήλωση, η Ανοιχτή Συνέλευση “Όχι μετρό στην πλατεία Εξαρχείων” αναφέρει αναλυτικά:
Τι σημαίνει «ασφάλεια» σε ένα δημόσιο έργο; Αφορά τους ανθρώπους που ζουν και δρουν πλησίον ενός εργοταξίου; Αφορά αυτούς που εργάζονται σε αυτό; Αφορά τους ανθρώπους για τους οποίους προορίζεται; Πώς ορίζει μια κυβέρνηση τη λέξη «ασφάλεια»; Πόση «ασφάλεια» δύναται να θυσιαστεί για χάρη οικονομικών συμφερόντων στο όνομα μιας ανάπτυξης και ενός «κοινού καλού» το οποίο αμφισβητείται; Τι γυρεύουν τα σώματα ασφαλείας σε ένα εργοτάξιο;
Ο αγώνας μας για τη διάσωση της πλατείας Εξαρχείων από τον σχεδιαζόμενο σταθμό μετρό της γραμμής 4 μεταξύ άλλων κατέδειξε πλήθος ζητημάτων ασφάλειας που προκύπτουν όχι μόνο στη δική μας περίπτωση, αλλά στη συντριπτική πλειοψηφία των σταθμών της Γραμμής 4. Ένα δημόσιο έργο ξεκίνησε να υλοποιείται χωρίς τις απαιτούμενες άδειες και θέτοντας σε κίνδυνο την καθημερινότητα των ανθρώπων τους οποίους θεωρητικά υπόσχεται να ωφελήσει. Στις αντιδράσεις και τις κινητοποιήσεις μας στα Εξάρχεια η απάντηση είναι πάντα καταστολή για την προστασία της ασφάλειας του εργοταξίου, ενώ στα δικαστήρια οι εταιρίες υπερασπίζονται την παραβίαση της νομοθεσίας σχετικά με την δυνατότητα πρόσβασης και επιχείρησης πυροσβεστικών οχημάτων και ασθενοφόρων, ονομάζουν δε φοβικούς και υπερβολικούς τους κατοίκους που καταγγέλλουν ότι δεν υπάρχει δυνατότητα πυρόσβεσης και εκκένωσης των πολυκατοικιών τους, ότι κινδυνεύουν σε περίπτωση σεισμού, ότι απειλούνται από το ενδεχόμενο συνωστισμού. Και μέσα σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν οι άσχημες συνθήκες εργασίας των ανθρώπων σε αυτό είτε αφορούν τα μέτρα ασφάλειας είτε τις απολαβές τους σε σχέση με την εργασία τους.
Ο σχεδιαζόμενος σταθμός μετρό στην πλ. Εξαρχείων, εκτός των κοινωνικοπολιτικών προεκτάσεων της καταστροφής της γειτονιάς και της μετατροπής της σε χώρο υποδοχής κτηματομεσιτικών εταιρειών και τουριστών, χωρίς κατοίκους, χωρίς μικρές επιχειρήσεις, χωρίς ελεύθερους χώρους συνάντησης, έχει αποκαλύψει ακόμα και στον πλέον καλόπιστο ότι, συχνά, τα δημόσια έργα υποδομών, μπροστά στο κέρδος, βάζουν σε κίνδυνο την ασφάλειά μας. Είτε μιλάμε για τα Εξάρχεια ή το Γουδί, είτε μιλάμε για το μετρό Θεσσαλονίκης ή για αστικές και υπεραστικές συγκοινωνίες η «ανάπτυξη» έρχεται απαράλλαχτη: Το κέρδος των μεγαλοεργολάβων και των μεσαζόντων πάνω από την ανθρώπινη ζωή.
Στα Εξάρχεια οι πρώτες λαμαρίνες βγήκαν από τα δικά μας χέρια. Στην υπόλοιπη χώρα διαρκώς ξεπηδούν πρωτοβουλίες δυναμικής διεκδίκησης. Ζούμε σε μια εποχή που χιλιάδες κόσμου νοηματοδοτούν ξανά το τι σημαίνει δημόσιο έργο, δημόσια συγκοινωνία, κοινή ωφέλεια.
Πρόκληση και ευκαιρία;
Τα λέμε στην εκδήλωση – και στους δρόμους.
f: Όχι μετρό στην πλατεία Εξαρχείων
t: No metro in Exarcheia Square
https://oximetrostinplateiaexarcheion.com
