Η υπόθεση αυτή έρχεται να προστεθεί σε μια μακρά λίστα σκανδάλων που καταδεικνύουν ότι το κράτος, παρά τις μεταρρυθμίσεις, τις ψηφιοποιήσεις και την επίφαση «νοικοκυρέματος», διαπερνιέται ακόμα από πελατειακά δίκτυα, κομματικές παρεμβάσεις και ανοχή στη διαφθορά
Σε μία ακόμη υπόθεση, αναφορικά με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, που συγκλονίζει το ήδη κλονισμένο κύρος του κράτους δικαίου στην Ελλάδα, αποκαλύφθηκε ότι δύο αγροκτηνοτρόφοι από τη Θεσσαλία έλαβαν παράνομα ευρωπαϊκές επιδοτήσεις ύψους 1,7 εκατ. ευρώ.
Η Αρχή για την Καταπολέμηση της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, υπό τον κ. Χαράλαμπο Βουρλιώτη, κατέληξε σε κατηγορίες για ξέπλυμα μαύρου χρήματος κακουργηματικού χαρακτήρα.
Οι πόροι, που κανονικά προορίζονται για τη στήριξη της πρωτογενούς παραγωγής, «επενδύθηκαν» αντ’ αυτού σε φωτοβολταϊκά, τραπεζικές θυρίδες, κρυπτονομίσματα, ακόμα και σε πολυτελή αυτοκίνητα τύπου Ferrari.
Σύμφωνα με το πολυσέλιδο πόρισμα που συνέταξε ο επικεφαλής της Αρχής, πρώην αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Χαράλαμπος Βουρλιώτης, οι δύο εμπλεκόμενοι ενήργησαν μεθοδικά από το 2019 έως το 2024, καταθέτοντας αιτήσεις για αγροτικές επιδοτήσεις, ενίοτε σε διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές από εκείνες που δραστηριοποιούνταν πραγματικά, και αντλώντας μεγάλα ποσά με ταχύτατες αναλήψεις και άμεση μεταφορά τους σε επενδυτικά κανάλια.
Η Αρχή θεώρησε τις κινήσεις αυτές χαρακτηριστική μορφή ξεπλύματος μαύρου χρήματος. Ήδη έχουν δεσμευθεί όλες οι τραπεζικές θυρίδες, οι λογαριασμοί, οι επενδύσεις και τα ακίνητα που συνδέονται με τους δύο Θεσσαλούς.
Αξιοσημείωτο είναι ότι ένας εξ αυτών, παρότι δραστηριοποιούνταν στη Θεσσαλία, υπέβαλε αιτήσεις επιδότησης στην Κρήτη και συγκεκριμένα στο Ρέθυμνο, πιθανόν εκμεταλλευόμενος τοπικά δίκτυα ή πολιτικές γνωριμίες.
Ως εδώ, η υπόθεση αυτή για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ θα μπορούσε να θεωρηθεί απλώς μία ακόμη περίπτωση κακοδιαχείρισης δημόσιου χρήματος. Όμως δεν είναι.
Διότι οι εμπλεκόμενοι δεν ήταν πρόσωπα άγνωστα. Τουναντίον, ο ένας εξ αυτών εμφανιζόταν με την σύζυγό του, κομματικό στέλεχος με έντονη παρουσία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σε εκδηλώσεις του κυβερνώντος κόμματος, φωτογραφιζόμενοι με τον Πρωθυπουργό και με κορυφαίους υπουργούς. Πρόσωπα «του χώρου», αναγνωρίσιμα, όχι τυχαίοι άνθρωποι της επαρχίας.
Η γυναίκα του ενός κατηγορούμενου, φερόμενη ως αποδέκτης μέρους των παράνομων απολαβών, παρουσιάζεται σε φωτογραφίες σε πολιτικά γραφεία, κοσμικές εκδηλώσεις και social media πλάι σε στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.
Η εύλογη απορία είναι απλή.
Δεν προβλέπεται έλεγχος στα οικονομικά των υποψηφίων, των στελεχών, των «φίλων της παράταξης»;
Δεν αντιλήφθηκε κανείς την ανισότητα μεταξύ δηλωμένου επαγγέλματος και εμφανέστατου βιοτικού επιπέδου;
Αν ήξεραν, συγκάλυψαν. Αν δεν ήξεραν, απέτυχαν. Και στις δύο περιπτώσεις, υπάρχει θεσμικό και πολιτικό έλλειμμα.
Η υπόθεση αυτή έρχεται να προστεθεί σε μια μακρά λίστα σκανδάλων που καταδεικνύουν ότι το κράτος, παρά τις μεταρρυθμίσεις, τις ψηφιοποιήσεις και την επίφαση «νοικοκυρέματος», διαπερνιέται ακόμα από πελατειακά δίκτυα, κομματικές παρεμβάσεις και ανοχή στη διαφθορά.
Διότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με έναν «απατεώνα του χωριού». Έχουμε να κάνουμε με ένα δίκτυο σχέσεων, με ανθρώπους που γνώριζαν, υπέγραφαν, συγκάλυπταν.
Έχουμε να κάνουμε με το βαθύ κράτος της «αριστείας» και της αναξιοκρατίας, που στήνει καριέρες πάνω στα λεφτά της Ε.Ε., μέσω ΟΠΕΚΕΠΕ, και θυσιάζει την αξιοπρέπεια της νέας γενιάς στον βωμό του πολιτικού κόστους.
Απέναντι σε όλα αυτά, η νέα γενιά εργάζεται σε συνθήκες αβεβαιότητας, με μισθούς της τάξης των 700 ευρώ, με ανασφάλεια, με ελάχιστες ευκαιρίες και χωρίς πρόσβαση σε μηχανισμούς που χαρίζουν σε «τυχερούς» επιδοτήσεις εκατομμυρίων.
Αντί η νέα γενιά να επιδοτείται για να καινοτομεί, να επενδύει στην αγροτεχνολογία, να παραμένει στον τόπο της και να ζει με αξιοπρέπεια, της επιφυλάσσεται ένας κατώτατος μισθός 715 ευρώ και η παρότρυνση να «κάνει υπομονή». Αντί να επενδύονται οι επιδοτήσεις σε σύγχρονες μορφές αγροτικής παραγωγής, δίνονται σε εικονικούς παραγωγούς με πολιτική πλάτη.
Το χειρότερο δεν είναι η απάτη. Είναι η νομιμοποίηση της απάτης ως «επιτυχία». Είναι ότι σε μια χώρα όπου οι νέοι μεταναστεύουν για να βρουν δουλειά, ο «αγρότης» με τις κομματικές διασυνδέσεις φωτογραφίζεται με τον πρωθυπουργό και απολαμβάνει κρατικές παροχές που ποτέ δεν δικαιούνταν.
Αν η ηγεσία δεν προχωρήσει σε αυτοκάθαρση, αν δεν καταδειχθούν οι διαδρομές ευνοιοκρατίας, τότε κάθε λόγος για διαφάνεια και αξιοκρατία γίνεται κενός.
Δεν φταίει ο αγρότης που δήλωσε δραστηριότητα στο Ρέθυμνο ενώ έμενε στη Λάρισα. Φταίει το σύστημα που το επέτρεψε. Και φταίνε εκείνοι που τον ήξεραν προσωπικά, πολιτικά και επαγγελματικά, αλλά δεν μίλησαν.
Γιατί το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι ένα κάτοπτρο. Δείχνει τι βλέπει ο πολίτης. Ένα κράτος που τιμωρεί την τιμιότητα και επιβραβεύει τους «καλούς φίλους».
Διαβάστε επίσης:
Cover Photo: (ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ/EUROKINISSI)
