Οι άνθρωποι που έχασαν τους ανθρώπους τους στα Τέμπη όμως, δεν είναι ηγέτες. Είναι τραγικοί ήρωες. Δεν είναι πολιτικοί. Είναι βαριά πενθούντες. Δεν είναι υπόλογοί μας. Είναι εκείνοι που χρειάζονται τη στήριξή μας. Δεν μας χρωστάνε τίποτα.
Την Κυριακή, όταν το liberal αποφάσισε να αναδημοσιεύσει ellinikahoaxes και να σηματοδοτήσει το νέο αφήγημα που παρακολουθούμε, κάναμε μοντάζ. Το μοντάζ είναι μια επίπονη εργασία. Κυρίως η ευθύνη του. Ειδικά όταν αφορά τα Τέμπη.
Το διάβασα και ήξερα τι θα ακολουθήσει. 35 χρόνια δημοσιογράφος, 35 χρόνια απέναντι. Στη δουλειά μας όταν θυμώνεις με τις μεθοδεύσεις, είναι απόλυτα δημιουργικό. Σχεδόν απολαυστικό.
Τους τελευταίους δυόμιση μήνες η κοινωνία βρίσκεται σε μια καινούργια θέση. Ζει μια δίνη εξελίξεων, στην οποία νιώθει να ανήκει αλλά δεν ξέρει πώς να εκφραστεί. Και έχει δίκιο. Έτσι ψάχνει ηγέτες. Γιατί στο δρόμο δεν βγήκε μόνο εκείνο το κομμάτι της που ξέρει, ήξερε, πώς παλεύεις το θηρίο. Βγήκε και θέλει να παραμείνει και το άλλο. Που δεν έχει ιδέα. Που άκουσε το ηχητικό, που είδε και διάβασε εκατοντάδες πληροφορίες και λεπτομέρειες, που έψαξε και έχρισε ηγέτες τα τραγικά πρόσωπα των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών.
Οι άνθρωποι που έχασαν τους ανθρώπους τους στα Τέμπη όμως, δεν είναι ηγέτες. Είναι τραγικοί ήρωες. Δεν είναι πολιτικοί. Είναι βαριά πενθούντες. Δεν είναι υπόλογοί μας. Είναι εκείνοι που χρειάζονται τη στήριξή μας. Δεν μας χρωστάνε τίποτα.
Γιατί μπορεί στα πρόσωπά τους να βρήκαμε τον τρόπο να διεκδικήσουμε πίσω τις ζωές μας, αλλά εκείνοι έχουν χάσει τις δικές τους. Για πάντα. Τις έχασαν το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου του 2023 και ακόμα δεν έχουν το δικαίωμα να τις πενθήσουν. Τάφοι ανοιχτοί, ψυχές κατακρεουργημένες.
Τους συγγενείς τους ξέρω έναν – έναν. Είχα την τιμή, να σταθώ πλάι τους, σε διαδηλώσεις και εκδηλώσεις. Να φάω στο ίδιο τραπέζι, να πιω καφέ στα σπίτια τους, να μοιραστώ τις ιστορίες τους. Να μάθω τις σκέψεις τους. Να κλάψω μαζί τους. Έχω την τιμή της εμπιστοσύνης τους.
Με αυτή την ευθύνη και για πρώτη και τελευταία φορά, θα μιλήσω για εκείνους.
Κανένας, μα κανένας τους, δεν μας χρωστάει απολύτως τίποτα. Καμιά εξήγηση για τη στάση του και τις επιλογές του. Κανένας τους δεν είναι πολιτικό πρόσωπο, δεν μπήκε στη Δημόσια σφαίρα από επιλογή. Δεν βρέθηκε στη μέση του κυκλώνα, επειδή το επέλεξε.
Οι άνθρωποι βιώνουν το μεγαλύτερο πένθος που υπάρχει, τον ακραίο πόνο σε γιγάντιες διαστάσεις. Με όλα τα μάτια πάνω τους.
Η συζήτηση για εκείνους, πρέπει να αρχίζει και να σταματάει στη σκέψη των ανθρώπων τους, στη σκέψη των παιδιών τους. Που έγιναν σημαίες για τη δική μας εξέγερση. Τελεία και παύλα.
Θα μιλήσω προσωπικά. Με την ευθύνη των γραφόμενών μου. Εδώ έχουμε το γύρω – γύρω, από τους συγγενείς. Έχουμε τους πραγματογνώμονες (λέξη που μάθαμε να αγαπάμε), τους δικηγόρους, τους πολιτικούς, τους συμβούλους, τους κόλακες. Γύρω από τους συγγενείς. Ανθρώπους που μπήκαν στην υπόθεση με -ή χωρίς- σκοπό. Με -ή χωρίς- προσωπικό κίνητρο. Δεν θα μιλήσω για αυτούς που έχω απορρίψει -με το δικαίωμα που μου δίνει η έρευνα δύο χρόνων-.
Θα σταθώ σε έναν, που βρέθηκα κοντά του λόγω του εγκλήματος των Τεμπών και έχει την εμπιστοσύνη μου και τον σεβασμό μου.
Ο Κώστας Λακαφώσης -λοιπόν- που η εισαγγελέας του Α.Π, Γεωργία Αδειλίνη έβαλε στο κάδρο της, είναι πραγματογνώμονας και μέλος της ΕΔΑΠΟ. Τον γνωρίσατε πρόσφατα, με τον γνωστό τρόπο. Τέμπη, τηλεόραση, ραδιόφωνο.
Με τον Κώστα δουλεύω για τα Τέμπη από τον Δεκέμβρη του 23.
Ο Κώστας με έβαλε στη υπόθεση, ο Κώστας προστάτευσε κάθε πληροφορία και λεπτομέρεια των ανθρώπων της, ο Κώστας δέχτηκε και δέχεται βάρος και πίεση που δεν πίστευα -δεν πιστεύω ακόμα- ότι μπορεί ένας άνθρωπος να αντέξει.
Ο Κώστας που έπιασε από την πρώτη μέρα το δυστύχημα στα Τέμπη και δεν το άφησε ποτέ. Χωρίς κανένα προσωπικό όφελος, χωρίς καμία επιδίωξη, χωρίς κανένα κέρδος. Με τέτοια ηθική προσήλωση και σεβασμό που σοκάρει. Και αυτή είναι η προσωπική μου γνώμη.
Και πάμε στην εξέλιξη του πορίσματος.
Αρχικά κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση για το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ σχετικά με την τραγωδία των Τεμπών, αλλά και τον ρόλο του τεχνικού συμβούλου οικογενειών θυμάτων Κώστα Λακαφώση, ζήτησε η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Γεωργία Αδειλίνη. Με κατεπείγουσα εισαγγελική εντολή για διερεύνηση είναι εκείνος που θα λογοδοτήσει για το μέχρι προχθές ευαγγέλιο της κυβέρνησης; Γελάνε και οι πέτρες.
Μετά τούμπα όλα. Όπου ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ μέσω του προέδρου του ΕΟΔΑΣΑΑΜ αναίρεσε τις αποστάσεις που πήρε ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ από το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, σύμφωνα με δηλώσεις του προέδρου του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, που δεν είναι πια πρόεδρος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ γιατί παραιτήθηκε.
Η πρόθεση είναι ασφαλώς εντελώς ορατή. Όποιος μιλάει φιμώνεται.
Με όποιον τρόπο βολεύει. Με απαγωγές κάτω από το σπίτι του, με εισαγγελικές εντολές, με εκφοβισμούς, εκβιασμούς και παρεμβάσεις.
Εκείνοι τη δουλειά τους. Εμείς τη δική μας. Όπως αγαπάμε να την κάνουμε.
Και σωστά μαντεύετε. Δεν θα σταματήσουμε μέχρι τη δικαίωση. Όταν και όποτε. Δίπλα και στις 57 οικογένειες. Δίπλα σε όλες. Σε όσες μιλούν και αγωνίζονται. Σε όσες δεν έχουμε δει ποτέ. Και σε εκείνες τις δύο που τα παιδιά τους, ήρθαν στη χώρα μας για μια καλύτερη ζωή και δολοφονήθηκαν στο κρατικό έγκλημα των Τεμπών. Στις οικογένειες του Μοχάμεντ από το Μπαγκλαντές και του Ιμπραήμ από τη Συρία.
Του Μοχάμεντ Έντρις Μία, που ο Κώστας βρήκε απομεινάρια του στο Κουλούρι, δύο μήνες μετά τη σύγκρουση, εκτεθειμένα στο πεταμένο και ασκέπαστο βαγόνι του κυλικείου. Και ειδοποίησε τις αρχές και οι αρχές έκαναν έρευνα στις 15 Νοεμβρίου που δεν είχε μείνει τίποτα.
Αυτή ήταν η πρώτη φωτογραφία που μου έδειξε, λέγοντάς μου ότι εκείνος ο νεκρός, δεν έχει κανέναν να τον υπερασπιστεί. Και εκεί μπήκε και η τελεία. Της θέσης που διάλεξα να έχω.
Εκείνοι τη δουλειά τους. Εμείς τη δική μας. Όπως επιλέγουμε να την κάνουμε.
Φωτογραφία: Maria Galati
