Βόλος: Η παραχώρηση των κολυμβητηρίων στις ομάδες του Ισραήλ
Όλο το ρεπορτάζ για την παραχώρηση κολυμβητηρίων του Δήμου Βόλου σε ισραηλινές ομάδες και συνέντευξη με την μητέρα που της επιτέθηκαν.
Το τανγκό θέλει δύο για να χορέψουν και ο Δήμος του Βόλου θέλησε να δεχθεί ισραηλινές ομάδες στον ρόλο του κατακτητή.
Με μια αρχική απόφαση που όπως σε κάθε αντίστοιχη υπενοικίαση (χονδρικά για 100 ευρώ τη μέρα), προέβλεπε τη χρήση διαδρόμων του κολυμβητηρίου από ομάδες του Ισραήλ, εν τέλει το κολυμβητήριο αποκλείστηκε για τους αθλητές των ελληνικών συλλόγων εν μέσω προπονήσεων.
Ενώ δυστυχώς η απόφαση παραχώρησης ψηφίστηκε και από μερίδα της αντιπολίτευσης στο σκεπτικό πως πρόκειται για αθλητικές ομάδες.
Βέβαια υπάρχουν δύο προβληματικά σημεία: Πως η χώρα καταγωγής της ομάδας, διαπράττει εγκλήματα πολέμου και πρέπει να αποτελεί στόχο μποϋκοτάζ. Ενώ ταυτόχρονα ο Δήμος Βόλου εισπράττει ματωμένα χρήματα. Ματωμένα με αίμα Παλαιστινίων και είναι κάτι που πρέπει να ζήσουν με αυτό. Και αυτοί και εμείς.

Γιατί κατ’ αποκλειστικότητα;
Αρχικά οφείλουμε να καταδικάσουμε το γεγονός πως ενώ στην περίπτωση των Σέρβων αθλητών χρησιμοποιήθηκαν διάδρομοι της πισίνας (Διαύγεια, σελ 3, άρθρο 1) στην περίπτωση των Ισραηλινών αθλητών παραχωρήθηκε κατ΄ αποκλειστικότητα χωρίς ρητή αναφορά.
Αυτό προκάλεσε δυσχέρεια στους ντόπιους αθλητές και οικονομική ζημία στις οικογένειές τους που είχαν επίσης προπονήσεις ή προετοιμασία.
Παράλληλα δείχνει την λογική του γηγενή κάτοικου αποικίας που έχει ποτίσει τον τρόπο σκέψης ορισμένων ανθρώπων, παρότι θα μπορούσαν μια χαρά να προπονούνται Έλληνες και φιλοξενούμενοι αθλητές.

Και αν από τον δήμαρχο Μπέο και την παράταξή του, δεν έχουμε την παραμικρή απαίτηση να φερθεί αλληλέγγυα ή ανθρώπινα, χωρίς να σκύβει το κεφάλι δεχόμενος ματωμένα λεφτά, από την αντιπολίτευση (Πλην Λαϊκής Συσπείρωσης Βόλου που κατά περίπτωση απείχε λόγω εργασίας ή καταψήφισε ελέω θέσης) θα περιμέναμε περισσότερα.
Ειδικά όταν πρόκειται για άτομα που διαπιστωμένα αγωνίζονται από την δεξαμενή στους Σταγιάτες και το νερό του Βόλου και του Πηλίου συνολικά, μέχρι την καύση σκουπιδιών και την περίπτωση του Βασίλη Μάγγου. Περιμέναμε και περιμένουμε περισσότερα.
Ακολουθεί η συνέντευξη με την Χ, την μητέρα που περνώντας είπε «Free Palestine» και ξάφνου οι «αθλητές είναι μωρέ» μετατράπηκαν σε όχλο, με χειροδικία.
Καλησπέρα Χ. Θέλεις να μας πεις για το επεισόδιο που εκτυλίχθηκε στο κολυμβητήριο του Βόλου;
Την Τετάρτη πηγαίνοντας για την προπόνηση με αναδιαμορφωμένο πρόγραμμα, όταν πήγα στον χώρο των κερκίδων μπροστά από την μικρή πισίνα, που άλλαζε η ομάδα του Ισραήλ, περίπου 30 ή 40 άτομα, το πέρασμα ήταν στενό και στα πρώτα βήματα είπα αυθόρμητα δύο λέξεις: Free Palestine.
Αυτό τους εξόργισε απευθείας, με ρωτούσαν τι είπα, με προκαλούσαν, μου είπαν να φύγω από εδώ και γρήγορα σχηματίστηκε ένας όχλος εναντίον μου, όλοι επιθετικοί. Προσπαθούσα να απευθυνθώ σε όποιον μιλούσε και νιώθoντας ένα χτύπημα στο κεφάλι γύρισα και είδα ένα 12χρονο παιδί που με χτύπησε με την τσάντα του.
Εκεί της είπα να προσέχει και πως μπορώ να καλέσω την αστυνομία και πως έχουμε και εδώ νόμους. Τότε ήρθαν και οι προπονητές με υποτιθέμενη διάθεση να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Μου είπαν πως δεν κάνουν πολιτική, πως εδώ είναι αθλητές και με ρώτησαν τι τους είπα. Τους απάντησα πως είμαι μια μητέρα στο κολυμβητήριο της πόλης μου και της χώρας μου και πόσο αναρωτήθηκα ενοχλητική είναι η λέξη «ελευθερία».
Μου απευθύνθηκαν με χυδαίες εκφράσεις και χειρονομίες και έβλεπες θυμό, πόρωση και οργή σε πρόσωπα που δημιουργήθηκαν από την λέξη Ελευθερία.
Υπήρχε ομάδα ασφαλείας στο σημείο;
Όχι κάτι που να κατάλαβα. Μόνο οι προπονητές, που ο ένας είπε «Shut the fuck up» χωρίς να είναι σαφές αν αναφέρεται σε εμένα ή την ομάδα του. Σε κάθε περίπτωση τουλάχιστον λάθος.
Μια μητέρα που καθόταν στις κερκίδες παραπάνω μου περιέγραψε αργότερα πως με είχε περικυκλώσει ένας όχλος, Όπου εγώ αισθανόμουν ως θύμα επίθεσης εκείνη την στιγμή και περικυκλωμένη.
Προσλαμβάνοντας όλο αυτό το μίσος, ένιωσα να κατανοώ ακόμα περισσότερο όλο αυτό που εκτυλίσσεται στη Γάζα και την θέση των Παλαιστινίων. Ευτυχώς που υπήρχαν και ντόπιοι παρόντες και ηρέμησαν τα πνεύματα.
Θα συνεχίσεις την δράση υπέρ της Παλαιστίνης;
Ναι, κάθε μέρα κάνουμε δράσεις υπέρ της Παλαιστίνης, από την ορατότητα, μέχρι την φυσική μας παρουσία.
Αυτές οι μικρότερες ή μεγάλες στιγμές αντίστασης, στην περίπτωσή μας μικρή στιγμή, έχουν σημασία. Αν δεν υπάρχει κόσμος που να γνωρίζει πως είσαι ενάντια στη γενοκτονία, ίσως να μην εναντιώνεσαι αρκετά σε αυτήν. Είναι αυτό που λέει πολύς κόσμος: «Δεν μπορούμε να πούμε πως δεν ξέραμε».
Τώρα έχουμε όλοι ένα κινητό, όλοι έχουμε δει και πρέπει να κάνουμε έναν απολογισμό τι έκανε ο καθένας από εμάς. Αν όχι για την συνείδησή του, να έχει να πει κάτι για να το εξηγήσει στα παιδιά και τα εγγόνια του.
Η Γάζα και η Παλαιστίνη είναι ένα τεστ, για το τι μπορεί να συμβεί αύριο σε όλους μας.
Βόλος μια από τα ίδια
Ο Βόλος ξανά και ξανά μας πληγώνει, υπό την έννοια πως συνεχίζει να πληρώνει το τίμημα της δημιουργίας ενός πελατειακού και ακροδεξιού συστημικότατου κατεστημένου το οποίο κάνει «δουλίτσες» ή στην περίπτωσή μας το υπηρετικό προσωπικό του Ισραήλ.
Το μποϋκοτάζ στο Ισραήλ, ανεπίσημο και εκ μέρους των πολιτών, αφορά κάθε πτυχή του πολιτισμού στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και ο αθλητισμός.
Καλούμε την μερίδα της αντιπολίτευσης που υπερψήφισε την πρόταση να αντιληφθεί το λάθος της και για ηθικούς λόγους να αντιταχθεί σε ενέργειες που αφορούν ισραηλινές ομάδες και χαιρετίζουμε κάθε ειρηνική αντίδραση των πολιτών στην κανονικοποίηση της γενοκτονίας.
Χθες ήταν το pinkwashing, σήμερα το sportswashing και κάθε μέρα εφευρίσκεται και ένας νέος τρόπος να ξεπλυθεί το κράτος του Ισραήλ για τα εγκλήματα εις βάρος των Παλαιστινίων, των Λιβανέζων, των Σύριων, των Ιρανών, των Υεμενιτών και κάθε ενός που είχε την ατυχία να γεννηθεί κοντά στη γη που έκλεψαν.
* Η κεντρική φωτογραφία του άρθρου προέρχεται από τη δημόσια ανάρτηση της ακτιβίστριας Φαίης Τζανετουλάκου και βρίσκεται έγχρωμη και εντός του κειμένου.







