Την Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου γιορτάζει στην Τεχνόπολη τα 15 χρόνια του στη δισκογραφία, με εκλεκτούς καλεσμένους επί σκηνής τους φίλους και συνοδοιπόρους του Φοίβο Δεληβοριά, αδελφούς Καλογεράκη, Jerome Kaluta, Δημήτρη Μητσοτάκη, Μαρία Παπαγεωργίου, Μιρέλα Πάχου, Κωνσταντίνο Πουλή, Polko, Ζακ Στεφάνου, Ελένη Τσαλιγοπούλου και Νεφέλη Φασούλη.

Ο Σπύρος Γραμμένος, έχοντας πλέον «Δεκαπέντε Χρόνια Δίσκους» στις αποσκευές του, υπόσχεται μια μοναδική βραδιά με παλιά και νέα τραγούδια του, μια συναυλία-γιορτή όπου «μπορεί να χορέψουμε, μπορεί και να συγκινηθούμε», κι εμείς βρήκαμε την ευκαιρία να τον φιλοξενήσουμε στις σελίδες του Untold και να του κάνουμε τόσες-όσες ερωτήσεις δεν θα τον βασάνιζαν πολύ, τέτοιες μέρες που οι προετοιμασίες για τη βραδιά βρίσκονται στην τελική ευθεία.

Εκείνος απάντησε με κέφι και φυσικά με ουσία. Τον ευχαριστούμε.

Δεκαπέντε χρόνια δίσκοι, λοιπόν. Όταν πρωτοξεκινούσες να γράφεις, ένιωθες ότι αυτό είναι κάτι που θα το κάνεις καιρό;

Είχα ξεκινήσει δεκαπέντε χρόνια πριν τα δεκαπέντε χρόνια που έβγαλα τον πρώτο δίσκο. Φυσικά όταν στα δεκαπέντε έγραφα κομμάτια και τα έπαιζα σε ταράτσες και πάρκα, πίστευα πως θα με ακούσει κάποιος και θα μου πει, «είσαι το next big thing», πως θα με δει στα Γιάννενα, δίπλα στη λίμνη να βαράω την κιθάρα μου και θα μου πει, «Φύγαμε! Σε περιμένουν οι εταιρείες και όλο το ελληνικό κοινό! Θα σταματήσουν όλοι να ακούνε σκυλάδικα και θα ακούνε μόνο εσένα!».

Φυσικά και δεν έγινε τίποτε απ’ όλα αυτά. Φυσικά και είμαι πολύ τυχερός που δεν με πρόλαβε το youtube και οι πρώτες μου προσπάθειες χάθηκαν σε ξεχασμένες βιντεοκασέτες και κασέτες ραδιοφώνου. Έπρεπε όντως να περιμένω εκείνα τα δεκαπέντε χρόνια. 

Αν έπρεπε να διαλέξεις μόνο ένα τραγούδι από κάθε άλμπουμ σου για συστηθείς σε κάποιον, ποια τέσσερα τραγούδια θα ήταν αυτά;

Είναι πάρα πολύ δύσκολο αυτό που μου ζητάς να κάνω, αλλά, θα το κάνω, γιατί μια ζωή την έχουμε. Από τον πρώτο μου δίσκο θα διάλεγα το «Αλίκη», απ’ τον δεύτερο το «Τζίβες και Κοτσίδες», του τρίτου το «16» και του τέταρτου, το «Ω να σου».

Να ξέρεις ότι με πίεσες πάρα πολύ να ξεχωρίσω τα παιδιά μου.

Από το 2010 μέχρι σήμερα, πόσο έχει αλλάξει ο κόσμος γύρω μας και οι λόγοι που σε κινητοποιούν στο να γράψεις;

Και ο κόσμος άλλαξε, κι εγώ άλλαξα, αλλά οι λόγοι είναι οι ίδιοι. Η αδικία, το μέσα μας και ο έρωτας, είναι τρία πράγματα που παλεύουμε. Αυτό που με κάνει να γράφω, είναι η καθημερινότητα. Όσο και να αλλάξει, όσο και να αλλάξουμε, αν δεν βρω κάτι καλύτερο να κάνω, θα γράφω.

Το χιούμορ και το κοινωνικό σχόλιο πάνε χέρι χέρι στο έργο σου. Είναι η διάθεσή σου για ανατρεπτικότητα που τα γεννάει και τα δυο;

Νομίζω πως και τα δύο προκύπτουν από την ίδια ανάγκη· να δω τον κόσμο αλλιώς από αυτό που μου σερβίρεται. Το χιούμορ είναι ο τρόπος να τον αντέξω, να ελαφρύνω το βάρος της καθημερινότητας, ενώ το σχόλιο είναι ο τρόπος να τον αμφισβητήσω και να δείξω τις ρωγμές του. Κι επειδή η πραγματικότητα συχνά είναι παράλογη, το ένα συμπληρώνει το άλλο.

Ποιο είναι το πιο σοβαρό πράγμα που έχεις πει με αστείο τρόπο μέσα σε τραγούδι σου;

Νομίζω πως «Το Αμυγδαλάκι», το τραγούδι που έχω γράψει για τον θάνατο του πατέρα μου, είναι ακριβώς η απάντηση στην ερώτησή σου.

Στις 4 Σεπτεμβρίου, η Τεχνόπολη θα υποδεχτεί όσους αγαπάνε αυτό που κάνεις. Τι έχει προσθέσει ο παράγοντας κοινό στην πορεία σου;

Πάντα απ’ τη σκηνή ψάχνω μάτια για να πιαστώ. Ψάχνω αυτό που θα μου δώσει δύναμη και ενέργεια. Αυτά τα μάτια που θα γελάσουμε και θα συγκινηθούμε μαζί. Είμαι πολύ τυχερός. Πάντα υπάρχουν αυτά τα μάτια στον κόσμο. Σκοπός στα live είναι το να γίνουμε ένα. Να το ζούμε μαζί.

Πολλοί σπουδαίοι φίλοι σου θα σε τιμήσουν και επί σκηνής. Τι περιμένεις πώς και πώς στη βραδιά;

Τους περιμένω όλους με μεγάλη χαρά. Τον καθένα για διαφορετικούς λόγους. Είναι άνθρωποι που θαυμάζω, που ζηλεύω, που πιστεύω και που έχω μοιραστεί μαζί τους. Ξέρω πως για μένα, όλη η βραδιά, θα είναι μια έκπληξη.

Τα τραγούδια μπορούν ακόμα να αλλάξουν τον κόσμο ή όσοι το πιστεύουν είναι ρομαντικοί;

Τον κόσμο τον αλλάζουν οι άνθρωποι. Τον αλλάζουν τα παιδιά. Οι νέες γενιές που οι μεγαλύτεροι τους κοιτούν και λένε «κι εγώ στην ηλικία σου, τα ίδια πίστευα». Ο κόσμος θα αλλάξει πραγματικά, όταν οι παλαιότερες γενιές γίνουν ένα με τους νέους και θυμηθούν τα όνειρα που ξέχασαν πίσω από γραφεία, δουλειές, χρήματα και δήθεν υποχρεώσεις που τους φόρεσε ένα σύστημα που στήριξαν και χωρίς να το καταλάβουν γίναν ένα με αυτό.

Τα τραγούδια εκεί ήταν πάντα και εκεί θα είναι.

Φέτος είδαμε τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις των τελευταίων ετών σε όλη τη χώρα. Τι σηματοδοτεί κατά τη γνώμη σου αυτό;

Είδαμε τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις για τα Τέμπη, γιατί ο καθένας σκέφτηκε πως θα μπορούσαν να είναι εκεί τα παιδιά του, ο ίδιος ή κάποιος γνωστός του. Γι’ αυτό και ήταν τόσο μαζικές. Ήταν διαδηλώσεις που είχαν να κάνουν με ένα πολύ κοινό συναίσθημα. Το συναίσθημα της απώλειας. Τον τρόμο του θανάτου. Τον θάνατο στην ίδια μας τη χώρα. Δίπλα μας. Και πολύ καλά κάνανε όσοι κατέβηκαν και μακάρι να συνεχίσουμε όλοι να γεμίζουμε τους δρόμους, δίνοντας το μήνυμα στις κυβερνήσεις και την δύναμη στους ανθρώπους που έχασαν τους δικούς τους σ’ αυτό το έγκλημα.

Το ιδανικό θα ήταν, όλος αυτός ο κόσμος, να κατέβαινε στους δρόμους για όλα όσα θα έπρεπε να διεκδικεί. 

INFO

Ο Σπύρος Γραμμένος στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου

«Δεκαπέντε Χρόνια Δίσκοι»

Συμμετέχουν φιλικά οι:

Φοίβος Δεληβοριάς, Καλογεράκια, Jerome Kaluta,
Δημήτρης Μητσοτάκης, Μαρία Παπαγεωργίου, Μιρέλα Πάχου,
Κωνσταντίνος Πουλής, Polko, Ζακ Στεφάνου,
Ελένη Τσαλιγοπούλου, Νεφέλη Φασούλη

Δεκαπέντε χρόνια δισκογραφίας. Δεκαπέντε χρόνια τραγούδια. Δεκαπέντε χρόνια λάθη. Όταν το 2010 κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο, ο Σπύρος Γραμμένος δεν φανταζόταν ότι 15 χρόνια μετά θα γιορτάζει ακόμα την κυκλοφορία του — γιατί έτσι είναι τα πράγματα: όταν ξεκινάς, λες, θα βγάλω έναν δίσκο και βλέπουμε. Τελικά, συνέχισε να φτιάχνει τραγούδια, και να που ήρθε η ώρα να τα μαζέψει όλα σε μια βραδιά. Ή τουλάχιστον να μαζευτεί ο ίδιος στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Την Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου, λοιπόν, στο Γκάζι, ο Σπύρος Γραμμένος γιορτάζει και θα είναι εκεί, ζωντανός, με τη μπάντα του, τους δίσκους του, τα τραγούδια του, τα αστεία του, τα σοβαρά του και φυσικά με αγαπημένους καλεσμένους, φίλους που τραγούδησαν μαζί ή με τον τρόπο τους το έκαναν λίγο καλύτερο άνθρωπο όλα αυτά τα χρόνια. Θα ακούσουμε τα παλιά, θα πούμε καινούργια, θα θυμηθούμε γιατί γελάμε όταν ακούμε το όνομά του και θα γιορτάσουμε μαζί του. Μπορεί και να χορέψουμε. Μπορεί και να συγκινηθούμε. Μπορεί και να ερωτευτούμε και μετά από χρόνια να δώσουμε στο παιδί μας το όνομά του. Μια συναυλία-γιορτή. Ένα live για το οποίο ο Γραμμένος θα λέει: «ήσασταν υπέροχοι» και θα το εννοεί. Παρέα του οι Φοίβος Δεληβοριάς, Καλογεράκια, Jerome Kaluta, Δημήτρης Μητσοτάκης, Μαρία Παπαγεωργίου, Μιρέλα Πάχου, Κωνσταντίνος Πουλής, Polko, Ζακ Στεφάνου, Ελένη Τσαλιγοπούλου και Νεφέλη Φασούλη!

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου

Doors open: 20.00

Ώρα έναρξης: 21.00

Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων

Πειραιώς 100 & Βουτάδων, Γκάζι, Αθήνα

Προπώληση εισιτηρίων: ticketmaster.gr

Προπώληση: 15€

Ταμείο: 18€

Δωρεάν έως 10 ετών

Οργάνωση παραγωγής: ImagineArt Live & Wild Rose Productions

Επικοινωνία: Τζίνα Φουντουλάκη, Αλέξανδρος Καραμαλίκης

TO UNTOLD ΘΑ ΣΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΡΑΔΙΑ

Διαβάστε ακόμα:

Ξέρω τι είναι η Χαμάς, ξέρετε τι είναι η Παλαιστίνη;

Από τα Τέμπη και την Πύλο ως την Παλαιστίνη – Η Πρέβεζα μίλησε για δικαιοσύνη

Παλαιστίνη: Το ολοκαύτωμα του 21ου αιώνα – Λιμός, θάνατος και ακραία βία στην «Τελική Λύση» του Νετανιάχου