15 Νοεμβρίου, 2025
Τα μέλη του Ρουβίκωνα καταδικάστηκαν σε 9 μήνες με αναστολή για τη (δίκαιη) διαμαρτυρία τους μπροστά από το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη.
Τέμπη: Μαρτυρία από την αστυνομική βία στη Βασιλίσσης Σοφίας
Είναι Ελληνίδα του εξωτερικού. Ήρθε για λίγες μέρες στην Αθήνα και κατέβηκε στην πορεία. Βρέθηκε στη Βασιλίσσης Σοφίας στο ύψος της Ρηγίλλης, δεχόμενη μαζί με όλο τον υπόλοιπο κόσμο για μία ώρα την επίθεση των ΜΑΤ.
«Ο τρόπος που έδρασαν θα μπορούσε κάλλιστα να έχει τραυματίες ή ακόμα και νεκρούς. Αυτή η σκέψη τριγυρίζει συνεχώς από χθες στο μυαλό μου και αναρωτιέμαι αν είναι στ’ αλήθεια διατεθειμένοι να σηκώσουν ένα τέτοιο βάρος. Τελικά, απ’ ό,τι φαίνεται, μπορεί και να ‘ναι».
Βλέποντας την ανάρτηση μιας διαδηλώτριας από την πορεία στην Αθήνα, ενός καθημερινού ανθρώπου και μάλιστα, από τα παιδιά και τα αδέρφια μας που έφυγαν στο εξωτερικό εξαιτίας της κατάστασης στην Ελλάδα, επιλέξαμε να της μιλήσουμε.
Μετά από μια συνομιλία, προχωρήσαμε σε συνέντευξη, ώστε να δώσουμε την οπτική ενός ατόμου που δεν περιμένει να βρεθεί σε ένα πεδίο μάχης. Ένα πεδίο μάχης οπλισμένων αστυνομικών εναντίον άοπλων πολιτών.
Η Κατερίνα ζητά βίντεο και φωτογραφίες που μπορεί να αθωώσουν διαδηλωτές και με την σειρά μας δηλώνουμε τη διαθεσιμότητά μας να συγκεντρώσουμε υλικό από το σημείο της απρόκλητης επίθεσης που περιγράφεται παρακάτω. Το υλικό μπορεί να δοθεί μόνο σε δικηγόρους συλληφθέντων.
Η επίμαχη ανάρτηση
«Ακολουθεί προσωπική εμπειρία: H AΣΤΥΝΟΜΙΑ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΟ ΧΙΛΤΟΝ! – με αύρες, μηχανάκια ΔΙΑΣ, δακρυγόνα και γκλομπ. Η ιστορία έχει ως εξής: είναι γύρω στις 2 το μεσημέρι, αφού έχει εκδιωχθεί ο περισσότερος κόσμος από τη συγκέντρωση μετά τη ρίψη των χημικών στο Σύνταγμα κι εγώ με την παρέα μου έχουμε παραμείνει στη Βασιλίσσης Σοφίας στο ύψος της Ρηγίλλης ως παρατηρητές των τεκταινόμενων.
Για την επόμενη μία ώρα τα ματ μας την πέφτουν, ρίχνοντας ανά 10λεπτο δακρυγόνα ενώ εμείς οπισθοχωρούμε κάθε φορά κατευθυνόμενοι προς το Χίλτον. Εκεί, στο ύψος περίπου του Ευαγγελισμού εμφανίζεται η αύρα(!) και μας ρίχνει νερό μαζί με τα ΜΑΤ που συνεχίζουν τη ρίψη δακρυγόνων.
Όλοι μας τρέχουμε να γλιτώσουμε από την ΑΠΡΟΚΛΗΤΗ επίθεση στρίβοντας αριστερά από το Δρομέα κινούμενοι προς ΝΙΜΤΣ. Κι εκεί γίνεται το ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ σκάει άλλη διμοιρία ΜΑΤ από τη μεριά του Χίλτον και καμιά 40αριά δίκυκλα της ΔΙΑΣ/ΔΕΛΤΑ οι οποίοι στην κυριολεξία μας κυνηγάνε, κάποιοι ανεβαίνουν με τα μηχανάκια από πίσω μας στο πεζοδρόμιο, κατεβαίνουν και αρχίζουν και βαράνε κόσμο με τα γκλομπ.
Οι υπόλοιποι με τα μηχανάκια επιχειρούν να μας εγκλωβίσουν στο πεζοδρόμιο της Βασ. Σοφίας με κίνδυνο να ποδοπατηθούμε μέσα στον πανικό που επικρατεί, σκάνε δίπλα στα πόδια μας τα δακρυγόνα, ακούω κόσμο πίσω μου να φωνάζει «τρέξτε, μας βαράνε» και ευτυχώς ο άντρας μου κι εγώ διασχίζουμε τη Βασ. Σοφίας, χωνόμαστε στα στενά από τη μεριά της Παπαδιαμαντοπούλου και γλιτώνουμε.
Οι φίλοι μας βρίσκουν καταφύγιο μαζί με αρκετούς άλλους στην πολυκατοικία Βασιλίσσης και Παπαδιαμαντοπούλου. Από εκεί παρακολουθούν έντρομοι το ξύλο που πέφτει σε απλούς πολίτες, τους οποίους μετά μαζεύουν οι ΔΙΑΣ από το σωρό, τους ξαπλώνουν στη σειρά στη Βασ. Σοφίας με σκοπό να τους μαζέψουν με την κλούβα μετά, φαντάζομαι.
Ο επίλογος της ανάρτησης
Φάγαμε δακρυγόνα, αύρα, ΔΙΑΣ και κυνηγητό χωρίς να έχουμε δει ούτε μια μολότοφ (και προφανώς χωρίς να έχουμε κάνει το παραμικρό).
Πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω τόσο φόβο α) ότι μπορεί να πεθάνω, β) ότι στην καλύτερη θα φάω ξύλο και γ) ότι θα με συλλάβουν. Τέτοιες ιστορίες τις διάβαζα στο ίντερνετ ή μου τις είχαν διηγηθεί φίλοι και συγγενείς που τις έχουν βιώσει και προσπαθούσα να έρθω στη θέση τους και να νιώσω το φόβο και την οργή τους.
Σήμερα με πλημύρισαν αυτά κι άλλα πολλά αρνητικά συναισθήματα, αλλά δυστυχώς η οργή και το μίσος θα συνοδεύσουν τα όνειρά μου απόψε.
Y.Γ. Παρακαλώ πολύ κοινοποιήστε, μήπως βρεθούν άνθρωποι που μπορεί να έχουν βίντεο ή φωτογραφίες από την απρόκλητη δολοφονική επίθεση που δεχθήκαμε στο Χίλτον».
Τα πρώτα συμπεράσματα
Βλέποντας μια τέτοια μαρτυρία και έχοντας εμπειρία από διαδηλώσεις και πορείες, δεν μπορούμε παρά να σημειώσουμε κάποια πράγματα. Αρχικά η αστυνομία έχει λάβει εντολές διάλυσης της πορείας εις βάρος ειρηνικών διαδηλωτών. Και αυτό είναι bussiness as usual, στη χώρα των διεφθαρμένων υπουργών με αντιδημοκρατικά αισθήματα.
Όταν οι διαδηλωτές ανεβαίνουν στα πεζοδρόμια για να σωθούν από τις επιθέσεις των Δ και οι Δ ανεβαίνουν στο πεζοδρόμιο με τις μηχανές ή τις σταματούν στις γάμπες διαδηλωτών, αυτό είναι απόπειρα ανθρωποκτονίας. Το να πατούν οι μηχανές ανθρώπους, είναι μια συνεχιζόμενη παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή. Είναι λάθος το να αντιμετωπίζεται ως οτιδήποτε διαφορετικό.
Ο κίνδυνος να έχουμε νεκρούς από το ποδοπάτημα ήταν αληθινός και μεγάλος. Αν αυτό είναι κάτι το φυσιολογικό για την κυβέρνηση να το συζητήσουμε. Μόνο η ψυχραιμία μας, μας έσωσε που δεν τρέξαμε στο Σύνταγμα και δεν ποδοπατηθήκαμε.
Η προσωπική εκτίμηση είναι πως η αστυνομία αποζητά νεκρό διαδηλωτή ή ακόμα καλύτερο για την ίδια, νεκρό αστυνομικό, ώστε το πάνδημο αίτημα για δικαιοσύνη να αποδυναμωθεί. Αν η κυβέρνηση συνεχίσει με αυτόν τον τρόπο, θα καταφέρει να έχουμε μια Αθήνα να καίγεται.
Όντας στο Σύνταγμα και στην Μακρυγιάννη/Αμαλίας και μην έχοντας σαφή εικόνα για τα τεκταινόμενα στην οδό Βασιλίσσης Σοφίας όπου έγιναν οι περισσότερες συλλήψεις, είναι κρίσιμο να βρεθεί υλικό από το σημείο που να αθωώσει τους συλληφθέντες.
Αυτό που ξέρουμε από άλλες μαρτυρίες είναι πως μερίδα διαδηλωτών οδηγήθηκε από την αστυνομία σε δρόμους με κίνηση κινδυνεύοντας να πατηθούν από οχήματα. Το να διαμαρτύρεσαι για 57 νεκρούς και την μετέπειτα συγκάλυψη και η αστυνομία να προσπαθεί να σκοτώσει περισσότερους είναι συνειδητή κυβερνητική προσπάθεια αποσταθεροποίησης της χώρας.
Η προσωπική οπτική της διαδηλώτριας
Είσαι Ελληνίδα του εξωτερικού που βρέθηκες για λίγες μέρες στην χώρα μας και επέλεξες να διαμαρτυρηθείς για το έγκλημα των Τεμπών. Ποια ήταν τα κίνητρά σου ώστε να παρευρεθείς στη διαδήλωση;
«Το ταξίδι μου στην Αθήνα είχε προγραμματιστεί εδώ και καιρό, ωστόσο χαίρομαι που συνέπεσε με αυτή τη διαδήλωση και μπόρεσα να είμαι κι εγώ εκεί μαζί με άλλους εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές.
Αυτό που κυρίως με οδήγησε στην απόφασή μου να συμμετέχω είναι το αίσθημα δικαιοσύνης, διότι κατά τα φαινόμενα μετά το δυστύχημα γίνεται μια συστηματική προσπάθεια απόκρυψης των πραγματικών περιστατικών, των στοιχείων, κάτι που θα δυσχεράνει την απόδοση της δικαιοσύνης.
Επίσης, όλες αυτές οι αλαζονικές και προκλητικές δηλώσεις που έχουν γίνει από κυβερνητικά στελέχη και ο χλευασμός των συγγενών και η αμφισβήτηση των προθέσεών τους με ενόχλησαν σε μεγάλο βαθμό.
Είναι αδιανόητο κάτι τέτοιο για ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου. Τέλος, η συμπαράστασή μου στους συγγενείς των θυμάτων ήταν ένας ακόμα λόγος.
Ακούγοντάς τους να ενοχοποιούν τους εαυτούς τους ότι δεν προστάτευσαν τα παιδιά τους παροτρύνοντάς τα να πάρουν το τρένο ως το ασφαλέστερο μέσο μαζικής μεταφοράς, θεώρησα χρέος μου να είμαι σε εκεί μαζί τους σε αυτή τη διαδήλωση».
Έχεις βρεθεί σε διαδηλώσεις στο εξωτερικό; Ποια ήταν η εμπειρία σου εκεί;
«Την παραμονή των γερμανικών εκλογών πραγματοποιήθηκε μια πολύ μεγάλη πορεία διαμαρτυρίας στο Αμβούργο κατά του AfD. Ήταν από τις πιο όμορφες εμπειρίες που είχα ποτέ. Παλμός, ζωντάνια, χρώμα, μουσική, χορός, ήταν σαν πάρτυ, στο οποίο ήταν όλοι καλεσμένοι.
Ένα κλίμα αλληλεγγύης και ενότητας διέπνεε όλους τους συμμετέχοντες. Η αστυνομία ήταν εκεί να προστατεύει την πορεία, ήταν εκεί να προστατεύει τους διαδηλωτές. Δεν είχε τους δικούς μας τους ΜΑΤατζήδες να πουλάνε τσαμπουκά, να σπρώχνουν και να σου πετάνε απρόκλητα δακρυγόνα».
Γνωρίζοντας τα αστυνομικά μέτρα, τους 5.000 αστυνομικούς, ασφαλίτες να δρουν παράνομα μέσα στο πλήθος και προληπτικές προσαγωγές, το σκέφτηκες δεύτερη φορά να κατέβεις στην διαδήλωση ή ήσασταν αποφασισμένοι;
«Δεν υπήρχε περίπτωση να μην κατέβω, ωστόσο ήμουν πολύ προσεκτική κι εγώ κι ο άντρας μου. Δεν κατεβήκαμε μέχρι το Σύνταγμα, ούτως ή άλλως ήταν αδύνατο γιατί ο κόσμος ήταν πάρα πολύς κι έτσι μείναμε στο ύψος της Ρηγίλλης, θεωρώντας ότι είμαστε ασφαλείς».
Μετά την απρόκλητη επίθεση που περιγράφεις και τον κίνδυνο ζωής που αντιμετώπισες, ποια είναι τα αισθήματά σου για την Ελληνική Αστυνομία και την ελληνική κυβέρνηση η οποία έδωσε τις εντολές για μεταχείριση ακραίας βίας;
«Δεν αισθάνομαι ασφαλής. Δεν νιώθω ότι η Ελληνική Αστυνομία με προστατεύει, όπως θα έπρεπε να προστατεύει κάθε πολίτη. Δεδομένου ότι λαμβάνουν άνωθεν εντολές, δεν νιώθω κατά συνέπεια ότι με προστατεύει και η Ελληνική Κυβέρνηση».
Πιστεύεις πως η αστυνομία έδρασε με σκοπό την διάλυση της πορείας;
«Σίγουρα. Όταν πετάνε δακρυγόνα και κρότου λάμψης σε αναγκάζουν να φύγεις, ειδικά αν δεν είσαι οργανωμένος με μάσκες, γυαλάκια, maalox, κ.λ.π γιατί δεν μπορείς να αναπνεύσεις, σε καίει ο λαιμός και η μύτη σου και αυτό είναι μια εξαιρετικά δυσάρεστη κατάσταση που δεν αντέχεται.
Το εντυπωσιακό όμως χθες είναι ότι ερχόταν συνεχώς κόσμος προς το Σύνταγμα. Αν δεν μας είχαν βομβαρδίσει στα δακρυγόνα, πιστεύω ότι ο κόσμος θα έφτανε μέχρι τους Αμπελόκηπους!».
H ισχυρή παρουσία της αστυνομίας σε αντίστοιχες μαζικές συγκεντρώσεις πιστεύεις πως προστατεύει την τάξη ή καλλιεργεί τα επεισόδια;
«Όπως προανέφερα και στο Αμβούργο είχε ισχυρή παρουσία της αστυνομίας, αλλά διακριτική και με σκοπό την προστασία των διαδηλωτών.
Στην Ελλάδα είχε χθες διαδηλώσεις σε πολλές πόλεις με τη συμμετοχή χιλιάδων πολιτών, ωστόσο μόνο στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη (εκεί δηλαδή όπου δρουν τα ΜΑΤ) έγιναν επεισόδια. Τυχαίο;».
Με το συμβάν ακόμα νωπό, πιστεύεις πως τώρα που μιλάμε βιώνεις κάποιας έντασης ή κάποιου είδους μετατραυματικό σοκ;
«Δεν είμαι σίγουρη αν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι, αλλά χθες το βράδυ δυσκολεύτηκα πολύ να κοιμηθώ. Εικόνες από τις στιγμές που τρέχαμε να σωθούμε γύριζαν στο μυαλό μου και ήμουν πολύ αναστατωμένη.
Και τώρα είναι η αλήθεια, έχω μια ένταση, μια αναστάτωση, μια οργή. Νιώθω πολύ αρνητικά συναισθήματα. Επίσης τρομάζω όταν ακούω δυνατούς ήχους, πετάγομαι, γυρίζω το κεφάλι μου με αγωνία. Μπορεί τελικά και να είναι ένα ελαφριάς έντασης μετατραυματικό σοκ αυτό που βιώνω».
Πέρα από τις μηχανές που επιχείρησαν να σας πατήσουν και χτυπούσαν τους διαδηλωτές, πιστεύεις πως σε αυτές τις συνθήκες, στο σημείο που βρέθηκες, ο κίνδυνος να ποδοπατηθούν οι διαδηλωτές και να θρηνήσουμε περισσότερα θύματα ήταν μεγάλος;
«Ήταν πολύ μεγάλος. Είναι καθαρά θέμα τύχης, αντανακλαστικών, εγρήγορσης αν θα τη γλιτώσεις ή όχι. Εμείς κινηθήκαμε γρήγορα με το να περάσουμε στην απέναντι μεριά της Βασ. Σοφίας.
Αν δεν το είχαμε κάνει θα ήμασταν τώρα ή δαρμένοι ή τραυματισμένοι ή θα μας είχαν συλλάβει. Ο τρόπος που έδρασαν θα μπορούσε κάλλιστα να έχει τραυματίες ή ακόμα και νεκρούς. Αυτή η σκέψη τριγυρίζει συνεχώς από χθες στο μυαλό μου και αναρωτιέμαι αν είναι στ’ αλήθεια διατεθειμένοι να σηκώσουν ένα τέτοιο βάρος. Τελικά, απ΄ό,τι φαίνεται, μπορεί και να ναι».
Καθώς ζητάμε από επαγγελματίες και ερασιτέχνες, μαρτυρίες, πληροφορίες, βίντεο και φωτογραφίες που μπορεί να αθωώσουν συλληφθέντες διαδηλωτές, θέλεις να απευθύνεις κάποιο μήνυμα;
«Επειδή πολύς αθώος κόσμος συλλαμβάνεται, θα πρέπει να είμαστε όλοι σε εγρήγορση και να βοηθάμε όπου και όπως μπορούμε».
Θέλεις να απευθύνεις κάποιο μήνυμα στις οικογένειες και τους επιζώντες των Τεμπών;
«Θέλω να τους διαβεβαιώσω ότι δεν θα τους αφήσουμε μόνους. Έχουν γίνει οι οικογένειές μας και τους χρωστάμε πολλά. Αν δεν ήταν αυτοί οι άνθρωποι, ακόμα θα είμαστε μουδιασμένοι στους καναπέδες μας.
Πήραν αυτή την πολλή σοβαρή υπόθεση πάνω τους, δίνοντας μαθήματα ήθους και αυτή τη στιγμή λειτουργούν ως η καλύτερη αντιπολίτευση που θα μπορούσαμε να έχουμε».
Φωτογραφία αρχείου, Γιώργος Νούνεσης
Διαβάστε επίσης:
