Έχοντας ήδη μιλήσει με το σωματείο της Επαγγελματικής Ένωσης των Ελεγκτών Εναέριας Κυκλοφορίας Ελλάδας – ΕΕΕΚΕ, σειρά έχουν τα υπόλοιπα σωματεία εργαζομένων γύρω από τα αεροδρόμια.

Ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Τηλεπικοινωνιακών Υπαλλήλων της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας – AFISO, Παναγιώτης Χωριανόπουλος, μας μίλησε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα περιφερειακά αεροδρόμια.

Πρόκειται για 15 συνολικά αεροδρόμια, αυτά των Σύρου, Νάξου, Πάρου, Μήλου, Κυθήρων, Σητείας, Καρπάθου, Καλύμνου, Λέρου, Κάσου, Αστυπάλαιας, Καστελόριζου, Ικαρίας, Καστοριάς και Κοζάνης.

Καλύτερα όμως να μας μιλήσει ο ίδιος ο κύριος Χωριανόπουλος

Η συζήτησή μας αφορά την ασφάλεια των πτήσεων εν γένει και πως ο ρόλος του σωματείου του Πανελλήνιου Συλλόγου Τηλεπικοινωνιακών Υπαλλήλων της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας – AFISO και των εργαζομένων τη διασφαλίζει.

Ο κλάδος των Τηλεπικοινωνιακών Υπαλλήλων

«O κλάδος μας με τον νόμο 3913/2011 ονομαζόταν Τηλεπικοινωνιακών Υπαλλήλων ΥΠΑ. Ο νόμος 4427/2016 ο οποίος υποτίθεται αντικατέστησε τον 3913/2011 αλλά στην πράξη ποτέ δεν εφαρμόστηκε εμφάνισε για πρώτη φορά τον κλάδο Υπαλλήλων Πληροφοριών Πτήσεων (AFISO) ΥΠΑ.

Ο κλάδος αυτός θεωρητικά αντικαθιστούσε τους Τηλεπικοινωνιακούς και περιείχε μόλις 4 (τέσσερις) οργανικές θέσεις ΠΕ και καμία απολύτως αρμοδιότητα! Όλες οι αρμοδιότητες που κατείχαν οι πρώην Τηλεπικοινωνιακοί είχαν μοιραστεί σε Ηλεκτρονικούς και Ελεγκτές.

Ο νόμος 4427/2016 δεν λειτούργησε ποτέ στο σύνολό του καθώς η υπηρεσία ακόμα και σήμερα λειτουργεί με τον νόμο του 3913/2011. Τώρα προσπαθεί να προσαρμοστεί στον νόμο που ψηφίστηκε τον Οκτώβριο, τον 5240/2025, όπου η ΥΠΑ μετασχηματίζεται σε ΝΠΔΔ από υπηρεσία του ευρύτερου δημόσιου τομέα».

Η Υπηρεσία Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας ως διάδοχη κατάσταση της ΥΠΑ

«Ο νόμος 4427/2016 θέσπισε την Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας, όπου ήταν υποχρεωμένοι από την ΕΕ να την δημιουργήσουν. Δηλαδή στην προσπάθειά τους οι ιθύνοντες και εμπλεκόμενοι να θεσπίσουν την Υπηρεσία Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας, η νομοθέτηση έγινε με γρήγορο και πρόχειρο τρόπο, με αποτέλεσμα να υπάρχουν ασάφειες και ελλείψεις.

Ως κλάδος λειτουργούμε υποστηρικτικά στα ελεγχόμενα αεροδρόμια. Υποστηρίζουμε τον έλεγχο εναέριας κυκλοφορίας (ΕΕΚ) με τα Κέντρα Τηλεπικοινωνιών (Κ/Τ), συμπληρώνοντας σχέδια πτήσεων, αεροναυτικές αγγελίες και γενικά όλα τα γραφειοκρατικά παρελκόμενα του Ελέγχου Εναέριας Κυκλοφορίας. Τα Κ/Τ δεν προβλέπονταν θεσμικά από τον 4427/2016, αλλά μέχρι σήμερα λειτουργούν κανονικά».

Δεκαπέντε περιφερειακά αεροδρόμια στα χέρια τους

«Πέραν του έργου στα ελεγχόμενα αεροδρόμια, ο κλάδος μας περιλαμβάνει τα 15 περιφερειακά αεροδρόμια στα οποία λειτουργούμε αμιγώς επιχειρησιακά. Είμαστε οι ίδιοι στον Πύργο Ελέγχου Αεροδρομίου (ΠΕΑ), κρατάμε το μικρόφωνο και μεταβιβάζουμε απευθείας αεροναυτικές πληροφορίες ώστε να διασφαλιστεί ασφαλής προσγείωση, διέλευση ή απογείωση αεροσκαφών.

Επικοινωνούμε με το αεροσκάφος, τα οποίο είτε έρχεται να προσγειωθεί, είτε διέρχεται, είτε ετοιμάζεται να απογειωθεί, ενημερώνοντας για την κυκλοφορία στον κύκλο ευθύνης μας, τις καιρικές συνθήκες και παρέχουμε στον πιλότο όλες τις πληροφορίες που πρέπει να γνωρίζει ώστε να εκτελέσει με ασφάλεια τις διαδικασίες που επιθυμεί».

Οι απαρχές της απαξίωσης

«Δυστυχώς ο κλάδος μας απαξιώθηκε από την Διοίκηση του κυρίου Λιτζεράκου (2015-2019), ο οποίος έφτιαξε έναν νόμο, τον 4427/2016, στον οποίο δεν μας περιλάμβανε καθόλου, και όταν κατάλαβε το λάθος, έσπευσε να μπαλώσει το κενό με Προεδρικά Διατάγματα.

Επί των ημερών της Διοίκησης αυτής ο κλάδος μας παραμελήθηκε και υποστελεχώθηκε. Εκείνη την περίοδο περίπου 60 (εξήντα) υπάλληλοι AFISO αποχώρησαν από τον κλάδο μας και έκαναν μετάταξη για τον κλάδο των Ηλεκτρονικών, ο οποίος καρπώθηκε τη μερίδα του λέοντος από τα αντικείμενα τα δικά μας, καθώς και από τις αποδοχές μας, οι οποίες μειώθηκαν.

Η πολιτική αυτή συνεχίστηκε από την διάδοχη κατάσταση. Συγκεκριμένα, στο συρτάρι του γραφείου του τότε ΥΠΜΕ κ. Καραμανλή παρέμειναν επί 3 (τρία) χρόνια 35 μετατάξεις, οι οποίες θα έδιναν σημαντική ανάσα στην υποστελέχωση του κλάδου μας.

Κανείς δεν ασχολείτο, με αποτέλεσμα τα περιφερειακά αεροδρόμια να έχουν μείνει στην πλειοψηφία τους μονοπρόσωπα και μάλιστα 5 (πέντε) εξ αυτών χωρίς κανέναν υπάλληλο, να λειτουργούν με διαδοχικές μετακινήσεις υπαλλήλων από άλλες, επίσης υποστελεχωμένες μονάδες. Μάλιστα την περίοδο 2021 – 2023 είχαμε το φαινόμενο να κλείνουν το ένα πίσω από το άλλο τα περιφερειακά αεροδρόμια, λόγω της κόπωσης ή της ασθένειας (κυρίως λόγω πανδημίας) των μοναδικών υπηρετούντων υπαλλήλων στις μονάδες πληροφοριών πτήσεων AFISO.

Δυστυχώς, έπρεπε να λάβει χώρα η εθνική τραγωδία των Τεμπών, στις 28 Φεβρουαρίου 2023, για να αφυπνιστούν και να ευαισθητοποιηθούν οι υπεύθυνοι ώστε να ξεκινήσει μια κινητικότητα σταδιακής πλήρωσης των κενών θέσεων.

Τα χειρότερα αποφεύχθηκαν εξαιτίας του φιλότιμου των υπαλλήλων, οι οποίοι πλαισιώνουμε τον κλάδο και μετακινούμαστε διαρκώς για την κάλυψη αναγκών».

Η τωρινή διοίκηση που επιτείνει την απαξία του κλάδου

«Η Διοίκηση του κ. Σαουνάτσου αντιμετωπίζει απαξιωτικά τον κλάδο μας, με συμπεριφορά που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ακόμα και άγνοια κινδύνου.

Και να εξηγήσω τι εννοώ. Η τωρινή διοίκηση του κυρίου Σαουνάτσου, έχει μεριμνήσει για την πρόσληψη 80 ΕΕΚ το 2025 και 72 το 2025. Ηλεκτρονικούς 43 το 2025 και 44 το 2026. Από την δική μας Διεύθυνση είχε ζητήσει να γνωστοποιήσουμε τις ανάγκες οι οποίες προβλέπονται για τον επόμενο χρόνο.

Η Διεύθυνσή μας υπολόγισε τον αριθμό των επερχόμενων συνταξιοδοτήσεων σε συνδυασμό με τις επιχειρησιακές ανάγκες της κάθε μονάδας και κατέθεσε στη Διοίκηση πρόταση με 41 στοχευόμενες προσλήψεις που χρειάζονται προκειμένου να καλυφθούν τα κενά.

Τελικώς ο κ. Σαουνάτσος ζήτησε από το Υπουργείο μόνο 28 περικόπτοντας τις υπόλοιπες θέσεις. Να σημειωθεί ότι στο τέλος του 2025 συνταξιοδοτούνται 15 υπάλληλοι του κλάδου μας!».

Οι μετακινήσεις υπαλλήλων για την κάλυψη των αναγκών

«Πολλές από τις ανάγκες των περιφερειακών αερολιμένων καλύπτονται από μετακινήσεις υπαλλήλων. Μόνο το 2025, εγώ λείπω 5 μήνες από το σπίτι μου. Ήμουν 2 μήνες στο Καστελόριζο (20/01/2025 – 20/03/2025), 20 ημέρες στην Μήλο (17/07/2025 – 05/08/2025) όπου μετακινήθηκα εκτάκτως για να καλύψω ασθένεια υπαλλήλου.

Εκεί -πέραν του ασθενούς- υπηρετούσε ένας ακόμα υπάλληλος και επίσης ένας εκπαιδευόμενος υπάλληλος που όμως δεν μπορούσε να εκτελέσει μόνος του βάρδια επιφυλακής. Αυτό είχε αποτέλεσμα ο μοναδικός εκπαιδευμένος υπάλληλος να παραμείνει επί δύο ημέρες και μέχρι τη μετάβασή μου στον πύργο ελέγχου του αεροδρομίου της Μήλου, από το πρωί στις 07:00 μέχρι το βράδυ στις 20:00, για δύο 24ωρα, καλύπτοντας όλες τις πτήσεις, εμπορικές, ιδιωτικές, εκπαιδευτικές κ.λπ.

Από την 1η Οκτώβρη 2025 βρίσκομαι στην Κάλυμνο και θα παραμείνω έως και τις 30/11/2025. Φεύγοντας εγώ την 1η Δεκεμβρίου, ο συνάδελφος που υπηρετεί εδώ θα είναι μόνος τουλάχιστον μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου 2026. Γιορτές δηλαδή χωρίς ανάπαυση και με ένα κινητό στο χέρι 24/7 λόγω επιφυλακής».

Αχαριστία αντί ευγνωμοσύνης

«Δυστυχώς η Διοίκηση ουδόλως δείχνει να εκτιμά στο ελάχιστο αυτήν την προσπάθεια που κάνουμε και το συνολικό έργο που προσφέρει ο κλάδος μας. Τώρα, πώς σκοπεύει να βγάλει το καλοκαίρι του 2026, αδυνατώ να αντιληφθώ.

Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι απαιτούνται τουλάχιστον 8 μήνες εκπαίδευσης από την πρόσληψη μέχρι να αναλάβει ο εργαζόμενος υπηρεσία. Απαιτούνται κάποιοι μήνες για την σύσταση της Σχολής Πολιτικής Αεροπορίας (ΣΠΟΑ), προκειμένου να οριστούν οι εκπαιδευτές και να καταρτιστούν τα ωράρια.

Η εκπαίδευση διαρκεί πάνω από 3 μήνες, ενώ ο υπάλληλος θα πρέπει υποχρεωτικά κα κάνει ON THE JOB TRAINING (OJT) 2 μηνών σε ΠΕΑ αεροδρομίου AFIS, προκειμένου να αποκτήσει την ειδικότητα και να ενταχθεί πλήρως στον κλάδο. Η διοίκηση λοιπόν αποδεικνύεται ανεπαρκής σε αυτό το θέμα. Δεν μετράει και δεν υπολογίζει σωστά τις απαιτήσεις για την κάλυψη των αναγκών.

Μια υπηρεσιακή δραστηριότητα έχει και απρόοπτα όπως οι ασθένειες. Από την προηγούμενη Διοίκηση, συγκεκριμένα από τον κ. Δριτσάκο προσωπικά, μου έχει ζητηθεί να μπω άμεσα σε ελικόπτερο και να πάω να ανοίξω αεροδρόμιο λόγω ασθενείας του μοναδικού υπηρετούντος υπαλλήλου στον πύργο ελέγχου.

Εννοείται πως πήγα δίχως δεύτερη σκέψη. Η προηγούμενη διοίκηση όμως, και ειδικά ο κύριος Δριτσάκος, αυτές τις υπηρεσίες τις εκτιμούσε. Η παρούσα Διοίκηση δεν εκτιμά τίποτα.

Για να καταλάβετε, εδώ στην Κάλυμνο που έχω έρθει για να καλύψω υπηρεσιακές ανάγκες, αιτήθηκα ένα κλειδί εισόδου στον αερολιμένα, όπως έχουν όλοι οι μόνιμοι υπηρετούντες υπάλληλοι της ΥΠΑ και όχι μόνο.

Η κυρία που εκτελεί χρέη αναπλήρωσης του Αερολιμενάρχη το αρνήθηκε με το πρόσχημα ότι είναι με τηλεχειρισμό και το κόστος θα βαρύνει την ίδια. Επέμεινε ακόμα και όταν της ανακοίνωσα ότι είμαι πρόθυμος να πληρώσω εγώ το κόστος κατασκευής.

Η κυρία αναπληρώτρια μου απάντησε πως θα πρέπει να παραμένω έξω από το αεροδρόμιο, μέχρι να εμφανιστεί κάποιος από τους μόνιμους υπαλλήλους της ΥΠΑ και όχι μόνο για να μου ανοίξει να μπω.

Βλέποντας τους ενδεχόμενους κινδύνους που προκύπτουν από την εμμονή της κ. αναπληρώτριας, απευθύνθηκα στον κ. Καρύδη (Υποδιοικητή Αερολιμένων) και του ανέφερα ότι η αναπληρωτής Αερολιμενάρχης δεν προσέρχεται στο αεροδρόμιο όταν υπάρχει έκτακτο περιστατικό και για τον λόγο αυτόν θα πρέπει να έχω πρόσβαση στον Πύργο Ελέγχου, επωμιζόμενος το κόστος κατασκευής ενός κλειδιού.

Με έκπληξη, ο κ. Καρύδης με ενημέρωσε γραπτώς ότι αρμόδια για την παροχή πρόσβασης στο αεροδρόμιο είναι η αναπληρώτρια, η οποία δεν θέλει να πάρω κλειδί για λόγους ασφάλειας του αερολιμένα.

Η αναπληρώτρια Αερολιμενάρχης είναι επιπέδου ΔΕ με ειδικότητα διοικητικού υπαλλήλου, οπότε το να έχει μαύρα μεσάνυχτα σε επιχειρησιακά θέματα είναι, κατά κάποιον τρόπο, κατανοητό. Όταν όμως ο ίδιος ο Υποδιοικητής Αερολιμένων της ΥΠΑ κ. Καρύδης συντάσσεται μαζί της, θεωρώντας ούτε λίγο ούτε πολύ κίνδυνο για την ασφάλεια του αερολιμένα τον υπάλληλο που λειτουργεί τον Πύργο Ελέγχου και είναι σε άμεση επαφή με τα αεροσκάφη φροντίζοντας να πάρουν τις κατάλληλες πληροφορίες για ασφαλή προσγείωση και απογείωση, τότε έχουμε να κάνουμε με φαινόμενο επικινδυνότητας και οριακής ανεπάρκειας. Αυτή είναι η δική μου άποψη».

Η Προστασία Προσωπικών Δεδομένων που πέταξε μακριά

«Ένα ακόμα περιστατικό που αντιμετώπισα όταν πρωτοήρθα στην Κάλυμνο, ήταν η καταγραφή των ιδιωτικών συνομιλιών στον ΠΕΑ (σ.σ. Πύργο Ελέγχου Αερολιμένα), από ένα μικρόφωνο το οποίο είχε τοποθετηθεί εκεί προ μηνών -προσωπικά αγνοούσα την ύπαρξη του- και το οποίο μου ανέφερε ο μόνιμος υπάλληλος στη διάρκεια της υποχρεωτικής εκπαίδευσής μου.

Όπως έμαθα εκ των υστέρων, για το θέμα αυτό έχουν γίνει πολλές αναφορές από υπαλλήλους και άλλων αεροδρομίων. Τέτοιου είδους καταγραφές έχουν πάρα πολλές προεκτάσεις, αφού τον ΠΕΑ επισκέπτονται -πέραν των ιδιωτών- και πιλότοι μαχητικών αεροσκαφών.

Φανταστείτε λοιπόν πόσες συνομιλίες με πιθανές ευαίσθητες πληροφορίες μπορούν να καταγραφούν από διαλόγους ανυποψίαστων στρατιωτικών που δεν γνωρίζουν ότι ηχογραφούνται.

Για τον λόγο αυτόν έχω κάνει έγγραφη Αναφορά – Καταγγελία στη Διοίκηση και έχω αιτηθεί την άφιξη ειδικού κλιμακίου Ηλεκτρονικών στην Κάλυμνο, προκειμένου να διαγραφούν παρουσία μου οι καταγραφές που έχουν γίνει μέχρι σήμερα. Η υπόθεση αυτή είναι σε εξέλιξη».

Η υπερεργασία των εργαζομένων είναι το μόνο που κρατά τα συγκεκριμένα αεροδρόμια όρθια

«Η ΥΠΑ θα βγει εκτός στόχων αν εμείς οι υπάλληλοι δεν κάνουμε υπερβάσεις στα καθήκοντά μας και καλύψουμε μονάχα όσες πτήσεις και όρια προβλέπονται. Αν εμείς τηρήσουμε τους περιορισμούς που ισχύουν, όπως π.χ. ότι κάθε 6 ώρες πρέπει να κάνουμε διάλειμμα, αφού οι επιφυλακές είναι όλες μονοπρόσωπες.

Όταν είσαι μόνος σε ένα αεροδρόμιο είσαι πάντα σε επιφυλακή. Δεν μπορείς καν να είσαι σε μέρη που δεν έχει σήμα το κινητό γιατί αν χρειαστεί διακομιδή ασθενούς αυτή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς την παρουσία μας στον ΠΕΑ, ειδικά βράδια και με δυσμενείς καιρικές συνθήκες.

Σε πολλά περιφερειακά νησιά, όπως την Αστυπάλαια, την Κάλυμνο, τη Λέρο, την Κάσο, το Καστελλόριζο κ.λπ., οι υπάλληλοι AFISO έχουν δύο κάρτες sim στα κινητά τους, διαφορετικών εταιριών, για να πιάνουν σήμα.

Όπως έγραψα και παραπάνω, η Διοίκηση του κ. Σαουνάτσου δεν τα αναγνωρίζει αυτά και φροντίζει σε κάθε ευκαιρία να το δείχνει. Όπως δεν αναγνωρίζουν τις στατιστικές κινήσεων πτήσεων.

Με βάση το εργαλείο καταγραφής κινήσεων των ΕΕΚ που ονομάζεται Argus, από το 2021 το 2024 η Πάρος είχε 33.606 κινήσεις, με μόλις δύο μόνιμους υπαλλήλους πληροφοριών πτήσεων AFISO και το καλοκαίρι τους ενισχύουμε με όσους μπορούμε.

Πέρσι ήμουν στην Πάρο τους μήνες αιχμής Ιούλιο και Αύγουστο. Η Πάρος είναι πάνω από πολλά ελεγχόμενα αεροδρόμια σε κίνηση. Δηλαδή τα αεροδρόμια που έχουν περισσότερους μόνιμους ελεγκτές.

Η Νάξος έχει επίσης μεγάλη κίνηση, από κοντά η Σύρος, η Κάρπαθος και η Μήλος, είναι αεροδρόμια που έχουν μεγαλύτερη κίνηση ακόμα και από ελεγχόμενα ή περίπου την ίδια. Η δική μας δουλειά δεν απέχει πολύ των ελεγκτών».

Παίζουν με την ασφάλεια των πτήσεων

«Με όλα τα παραπάνω, δεν νοείται να είμαστε παραγκωνισμένοι ως προς την στελέχωση. Έσωσε την οικονομία της χώρας ο κ. Σαουνάτσος κόβοντας 13 υπαλλήλους πρώτης γραμμής; Ο ίδιος στην ερώτησή μας ισχυρίστηκε ότι τους έκοψε το Υπουργείο Εσωτερικών, με την κυρία Μαρίνα Συνάνου, Διευθύντρια του ιδιαίτερου γραφείου του κ. Υπουργού στην κατ’ ιδίαν συνάντηση που είχαμε μαζί της, μας διαβεβαίωσε πως έδωσε ακριβώς όσους υπαλλήλους ζήτησε ο Διοικητής.

Ακόμα ένα ψέμα από τον κ. Σαουνάτσο, για τον οποίο ο πρόεδρος των Ελεγκτών Εναέριας Κυκλοφορίας κ. Παναγιώτης Ψαρός ανέφερε χαρακτηριστικά στη συζήτηση του Νομοσχεδίου που έγινε στη Βουλή πως εμείς δεν θέλουμε καμία σχέση μαζί του, “δίνεις τα χέρια και μετά μετράς τα δάχτυλά σου αν λείπει κανένα”.

Αφού θέλει ο κ. Σαουνάτσος να παίζει με την ασφάλεια των πτήσεων, εμείς θα πάμε μέχρι το σημείο που μπορούμε, αλλά από εκεί και πέρα είναι δική του η ευθύνη. Προσωπικά για τον κύριο Γ. Βαγενά, αντιπτέραρχο ε.α. και τωρινό Υποδιοικητή Αεροναυτιλίας, έχω θετική άποψη. Αντίθετα για τους κ.κ. Γ. Σαουνάτσο (Δ/ΥΠΑ) και Α. Καρύδη (Υποδιοικητή Αερολιμένων) έχω να πω ότι λυπάμαι που δεν αναγνωρίζουν την προσφορά του κλάδου μας και των υπαλλήλων που τον υπηρετούν.

Εμείς σαν Διεύθυνση δώσαμε στη Διοίκηση 41 στοχευμένες θέσεις προσλήψεων έτσι ώστε τα αεροδρόμια AFIS με τη μεγαλύτερη κίνηση να στελεχωθούν με 4 υπαλλήλους και μετά σταδιακά τα υπόλοιπα με 3 υπαλλήλους και με 2 το Καστελλόριζο, στο οποίο έχει πάνω από 15 χρόνια να στεριώσει μόνιμος υπάλληλος και καλύπτεται από κοστοβόρες διαδοχικές αποσπάσεις. Γιατί άραγε; Γιατί πολύ απλά δεν δίνουν κίνητρα. Θα εξηγήσω παρακάτω».

Οι μισθολογικές απολαβές του κλάδου

«Μισθολογικά οι απολαβές του κλάδου μας είναι 46% κάτω από τους ΕΕΚ και 37% κάτω από τον υποστηρικτικό κλάδο των Ηλεκτρονικών. Στην προηγούμενη Διοίκηση είχαμε κάνει εισήγηση να θεσμοθετηθεί ειδική αμοιβή στους υπαλλήλους που εκτελούν το έργο το AFIS στα περιφερειακά αεροδρόμια, ώστε να υπάρξει ένα κίνητρο τόσο για τη στελέχωση, όσο και για την ενίσχυσή τους μέσω μετακινήσεων.

Πράγματι το 2022 η τότε Διοίκηση συμφώνησε να δοθεί προσαύξηση 50% στους εκτελούντες έργο AFIS, αλλά οι προϋποθέσεις που τέθηκαν από εκείνους που εκπόνησαν την τροπολογία οδήγησε σε αδιέξοδο.

Όπως προβλεπόταν, οι εμπλεκόμενοι υπάλληλοι στο έργο AFIS θα έπρεπε να πληρώνονται επιπλέον από το συνολικό ποσοστό του κλάδου στο πρόγραμμα των Ηνωμένων Αιθέρων. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα η αύξησή τους να «πριμοδοτείται» από τους υπόλοιπους υπαλλήλους και όχι να αποδίδεται υπό τύπο bonus ή ΚΥΑ, όπως ισχύει για τους ΕΕΚ.

Πρακτικά αυτό πέρα από άδικο είναι ανεφάρμοστο. Ο υπολογισμός των μηνών ενασχόλησης με το AFIS, προκειμένου να υπολογιστούν οι ακριβείς απολαβές των δικαιούχων γίνεται αναγκαστικά στο τέλος κάθε χρονιάς.

Τότε όμως το αναλογούν για τον κλάδο ποσό από τους Ηνωμένους Αιθέρες έχει ήδη αποδοθεί και φορολογηθεί σε όλους τους υπαλλήλους, ανεξάρτητα αν εκτελούν έργο AFIS ή όχι. Πώς μπορεί να γίνει αναδιανομή; Πολύ απλά δεν μπορεί.

Με άλλα λόγια, οι εμπνευστές της τροπολογίας έφτιαξαν ένα νόμο που οι ίδιοι μετά δεν μπορούσαν να εφαρμόσουν. Οι δικαιούχοι εργαζόμενοι AFISO του έτους 2022, υπό την απειλή της παραγραφής λόγω παρέλευσης της διετίας, προέβησαν σε ομαδική αγωγή, η οποία είναι σε εξέλιξη.

Ακολούθησε άλλη ομαδική αγωγή για το έτος 2023, θα υπάρξει νέα αγωγή για το 2024 και αν δεν δοθεί λύση, ο χορός των ομαδικών αγωγών θα συνεχιστεί.

Το Δ.Σ. του Συλλόγου σε συνεργασία με την Διεύθυνση του κλάδου μας εκπόνησε την προσαύξηση του 50% στα δεδομένα του νέου νομοσχεδίου και εγώ ο ίδιος απέστειλα εγγράφως την διαφορά στη Διοίκηση και το Υπουργείο.

Δυστυχώς η πρότασή μας δεν ελήφθη υπόψη. Προφανώς η Διοίκηση προτιμά να σύρεται στα δικαστήρια παρά να καταβάλει μια μικρή αύξηση στο ποσοστό του κλάδου μας, ποσόν ασήμαντο για τον κύκλο εργασιών και την κερδοφορία της ΥΠΑ».

Το «ωράριο εργασίας»

«Το τυπικό ωράριο έχει θεσμοθετηθεί και είναι της τάξεως των 33 ωρών την εβδομάδα για την Αεροναυτιλία. Φυσικά αυτό δεν ισχύει, αφού σε ΟΛΑ τα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας οι υπάλληλοι AFISO εργάζονται 40 ώρες και την θερινή περίοδο πολλές παραπάνω την εβδομάδα.

Πέραν αυτών, 24 ώρες το 24ωρο είμαστε σε επιφυλακή για τυχόν έκτακτη ενεργοποίηση. Εγώ αυτή τη στιγμή στην Κάλυμνο έχω το κινητό μου 24/7 ενεργό αφού πρόκειται έναν από τους πλέον δημοφιλείς προορισμούς αναρριχητών, πράγμα που ακολουθείται από συχνά ατυχήματα και τραυματισμούς».

Η Ελλάδα βρίσκεται υπό ευρωπαϊκή εποπτεία;

«Βεβαίως και βρίσκεται, για αυτόν ακριβώς τον λόγο αναγκάστηκαν να νομοθετήσουν την δημιουργία της Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας. Δυστυχώς το έκαναν με ένα διάτρητο και πρακτικά ανεφάρμοστο νόμο, όσον αφορά την ΥΠΑ.

Αυτός είναι ο λόγος που στο σύνολό του ο 4427/2016 δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Παράλληλα η ΥΠΑ βρισκόταν στα πρόθυρα της διάλυσης. Εμείς ως Δ.Σ. είδαμε θετικά το νέο νομοσχέδιο για μετατροπή της ΥΠΑ σε αυτόνομη ΝΠΔΔ, γιατί -αν εφαρμοστεί σωστά, στην Ελλάδα ζούμε, μην ξεχνιόμαστε- δίνει λύσεις σε παθογένειες δεκαετιών.

Για παράδειγμα, εδώ και δεκαετίες δεν γίνονται κρίσεις στην ΥΠΑ. Είναι όλοι αναπληρωτές. Δεν υπάρχει κανονικός Τμηματάρχης, Αερολιμενάρχης, Διευθυντής ακόμα και Γενικός Διευθυντής. Έπρεπε κάποια στιγμή η ΥΠΑ να συμμαζευτεί. Για αυτό έτρεξαν το νομοσχέδιο 5240/2025. Κάπως πρόχειρα και βιαστικά αλλά σε σωστή κατεύθυνση αυτή τη φορά.

Πάντως ακόμα δουλεύουμε με τον 3913/2011. Υπάρχει κινητικότητα για μετάβαση στο νέο καθεστώς, όμως επαναλαμβάνω ακόμα λειτουργούμε με τον 3913 του 2011.

Ελπίζουμε η οικονομική αυτονομία της ΥΠΑ ως ΝΠΔΔ να μπορέσει να προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες στην Αεροναυτιλία και τη διακίνηση των επιβατών. Εμείς ως κλάδος θα κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, όπως πάντα, απαιτούμε όμως και την αντίστοιχη αναγνώριση από τη Διοίκηση της ΥΠΑ».

Συμπεράσματα

Από τύχη ζούμε. Οι εργαζόμενοι που λειτουργούν τα συγκεκριμένα αεροδρόμια είναι κακοπληρωμένοι, η υπηρεσία τους υποστελεχωμένη, οι εργαζόμενοι στα μονοπρόσωπα αεροδρόμια είναι σε επιφυλακή 24/7, δεν μπορούν να πάνε για ένα μπάνιο αν δεν έχει καλό σήμα, δεν μπορούν καν να πιουν πάνω από δύο ποτήρια κρασί.

Το μεγάλο ζήτημα είναι για την επιφυλακή για την περίπτωση ατυχημάτων ή ανάγκης διακομιδών ασθενών. Ειδικά στα μονοπρόσωπα αεροδρόμια και ειδικά αν ο εργαζόμενος δεν έχει κλειδί για να μπει μέσα.

Συνεντεύξεις-συζητήσεις όπως αυτές με τον κύριο Χωριανόπουλο αποδεικνύουν την χρησιμότητα και τον κρίσιμο ρόλο των σωματείων εργαζομένων μας. Ειδικά για την αποφυγή ατυχημάτων και δυστυχημάτων.

Κουραστικό, πολύ κουραστικό το γεγονός πως με όσα σωματεία συνομιλούμε, ακούμε επανειλημμένα την λέξη «φιλότιμο».

Διαβάστε επίσης:

Είναι το αεροπλάνο ασφαλές μέσο μεταφοράς στην Ελλάδα; Μέρος 1ο

Κρατικής δολοφονίας το ανάγνωσμα

Κόρινθος: Το προαύλιο ενός δημοτικού είναι ακατάλληλο για να παίζουν παιδιά, αλλά ποιος νοιάζεται;