Τσάμπα μάγκας;
Μαυροπουκαμισάδες λεβέντες, έτοιμοι να τραβήξουν το κουμπούρι -προέκταση του ανδρισμού τους- σε ένα ξεκαθάρισμα οικογενειακών λογαριασμών.
Ματιές
Στο Μνημείο που ο μηχανισμός έχασε τη μάχη (Φωτορεπορτάζ – 26/10/25)
Κυριακή 26 Οκτωβρίου, στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, μέσα από τον φωτογραφικό φακό της Μαρίας Γαλάτη.
Το coming out που δε σου χρωστάω
Δε σου χρωστάω το coming out μου. Δεν σου χρωστάω τίποτα.
Εσύ ίσως να μου χρωστάς. Μου χρωστάς την ανεμελιά των παιδικών μου χρόνων, την ελευθερία μου, να εξερευνήσω τον κόσμο αλλά πρωτίστως τον εαυτό μου.
Ελλάδα – Πορτογαλία – Παλαιστίνη
Οι Πορτογάλοι ήταν πάντα ήσυχοι. Πάντα στην ασφαλή πλευρά της ιστορίας. Μέχρι σήμερα, που προχώρησαν στη σωστή πλευρά της ιστορίας.
«Οι ζωές τους κινδυνεύουν και η εγκληματική αδιαφορία της κυβέρνησης τους σκοτώνει»
Ο Πάνος Ρούτσι βρίσκεται στην 17η ημέρα απεργίας πείνας, απαιτώντας την εκταφή της σορού του γιου του, ώστε να γίνει πλήρης διερεύνηση των συνθηκών θανάτου
Αντίο, Assata Shakur. H Ιστορία γράφεται από αγωνιστές.
Το κράτος την αποκάλεσε “τρομοκράτισσα”, επειδή δεν δέχτηκε να σκύψει το κεφάλι. Μα για χιλιάδες ανθρώπους έγινε σύμβολο αντίστασης.
Όλοι για τον έναν – Ο Πάνος Ρούτσι στην αγκαλιά μας (φωτορεπορτάζ)
Συγκέντρωση αλληλεγγύης για τον απεργό πείνας Πάνο Ρούτσι, ο οποίος έχασε το παιδί του στο έγκλημα των Τεμπών, έγινε στο Σύνταγμα το βράδυ της Κυριακής 21 Σεπτεμβρίου,
Ζητά την εκταφή του παιδιού του. Ποιος μπορεί να αρνηθεί ένα τέτοιο αίτημα; Γιατί να το αρνηθεί;
Ο Πάνος Ρούτσι όπως αναφέρεται στο εξώδικο, «θα φύγει από εκεί μόνο με την άδεια εκταφής στο χέρι». «Μέχρι τέλους» λέει και μας ζητά να είμαστε εκεί. Για να αντέξει. Για να αντέξουμε.
Ετούτος ο τόπος είμαστε εμείς
Απόψε όμως ψιθύρισε ένα αντίο, κάνε μια προσευχή σε ό,τι πιστεύεις, σε όποιον αγαπάς και γίνε κι εσύ μέρος της συλλογικής μας θλίψης, μέλος του προαιώνιου σώματός μας, κομμάτι της άσωτης δύναμής μας.