Ήταν ένα προαναγγελθέν έγκλημα;
ΝΑΙ, ΗΤΑΝ.

Στις 28 Φεβρουαρίου του 2023 και ώρα 23:02, η αμαξοστοιχία IC 62 σταματάει στον σταθμό της Λάρισας. Γίνεται αποβίβαση και επιβιβάζονται 15 επιβάτες. 7 είχαν ηλεκτρονικό εισιτήριο, 5 είχαν ανώνυμο εισιτήριο από το γκισέ και 2 ανέβηκαν χωρίς εισιτήριο. Συνολικά 351 άνθρωποι, 10 προσωπικό και 341 επιβάτες, ξεκινούν στις 23:05 με κατεύθυνση προς Νέους Πόρους. Σχεδόν ταυτόχρονα, η εμπορική αμαξοστοιχία 63503 με δύο μηχανοδηγούς και 13 βαγόνια φορτίου ξεκινά από τους Νέους Πόρους με κατεύθυνση προς τη Λάρισα.

Το σύστημα GSMR δεν έχει ενεργοποιηθεί ακόμα και το σύστημα αναμετάδοσης του ασυρμάτου VHF μέσω του δικτύου TETRA που έχει εγκατασταθεί από το 2013, έχει χαλάσει και δεν έχει επισκευαστεί. Έτσι, οι μηχανοδηγοί της επιβατικής δεν ακούν τη συνομιλία της άλλης αμαξοστοιχίας με την Σταθμάρχη Νέων Πόρων και νομίζουν ότι είναι μόνοι τους στη γραμμή. Όταν 1,5 λεπτό αργότερα περνούν από το κλειδί 118 που τους περνάει από την άνοδο στην κάθοδο, θεωρούν ότι όλα πάνε καλά. Δεν υποψιάζονται ότι κινδυνεύουν, νομίζουν ότι είναι μόνοι τους στη γραμμή.

Δώδεκα λεπτά αργότερα, τα δύο τρένα που κινούνται στην ίδια γραμμή συγκρούονται. Η επιβατική αμαξοστοιχία πήγαινε με 150 χλμ./ώρα και η εμπορική με 90 χλμ./ώρα.

Η σύγκρουση δύο αμαξοστοιχιών στις 28 Φεβρουαρίου 2023, στην περιοχή της Λάρισας, το σιδηροδρομικό δυστύχημα με τους 57 νεκρούς, έφερε στο φως σωρεία παραλείψεων, υποστελέχωσης, διαφθοράς, αποδυνάμωσης, εγκατάλειψης. Και άλλαξε όνομα. Έγινε έγκλημα.

Τα εγκλήματα έχουν αυτουργούς

Φυσικούς και ηθικούς. Εδώ τι συνέβη; Ποιος φταίει; Ποιος ήξερε; Ποιος θα πληρώσει; Ήταν ένα προαναγγελθέν έγκλημα; ΝΑΙ, ΗΤΑΝ.

Είχαν υπάρξει ηχηρότατες προειδοποιήσεις. Δεν ήταν μια τραγωδία που ήρθε ξαφνικά. Είχε προαναγγελθεί. Ενός εγκλήματος που μπορεί να επαναληφθεί ανά πάσα στιγμή. Στην υπόθεση των Τεμπών, προστίθενται και επιπλέον επιβαρυντικοί παράγοντες: Το μπάζωμα, η πλημμελής έρευνα των αρχών που έχει αφήσει σοβαρά ερωτηματικά σχετικά με τις αιτίες της φωτιάς, αλλά και η έντονη πολιτική χροιά που έχει πάρει το ζήτημα στη δημόσια συζήτηση.

Τα Τέμπη είναι όλη η εικόνα. Η εικόνα του κράτους που ζούμε. Που διεφθαρμένο, αδιάφορο και επικίνδυνο διαχειρίζεται τις ζωές μας. Στα Τέμπη έγινε έγκλημα. Προσχεδιασμένο, προαναγγελμένο. Πριν, μετά, τώρα. 

Οι άνθρωποι των Τεμπών είναι και δικοί μας άνθρωποι. Η δικαιοσύνη για εκείνους είναι δικαιοσύνη για όλους. Η τιμωρία όλων των εμπλεκόμενων στη διαχείριση και στη συγκάλυψη του εγκλήματος είναι στόχος. Δικός μας, δικός σας. Όλων. Με σκοπούς: Την απόδοση Δικαιοσύνης. Την ανάγκη να μην επαναληφθεί ποτέ. Την ανάγκη να μην αισθανόμαστε παράπλευρες, μικρές απώλειες της εξουσίας. Μιας εξουσίας που, αδίστακτη και αλαζονική, μπαζώνει οτιδήποτε μπει εμπόδιο στον δρόμο της. Στοιχεία και την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη.

Το ντοκιμαντέρ ΤΕΜΠΗ: ΤΗΕ UNTOLD STORY καταγράφει και προσπαθεί να απαντήσει. Για τις συνθήκες, τις καθυστερήσεις, τις αβλεψίες, τις λεπτομέρειες, τις ιστορίες.

On February 28, 2023, at 23:02, the Intercity train IC 62 stops at Larissa station. Passengers get off, and 15 board the train. 7 had electronic tickets, 5 had anonymous tickets from the ticket counter, and 2 boarded without a ticket. A total of 351 people, 10 staff and 341 passengers, depart at 23:05 heading toward Neoi Poroi. Almost simultaneously, freight train 63503 with two drivers and 13 cargo wagons departs from Neoi Poroi heading toward Larissa.

The GSM-R system has not yet been activated, and the VHF radio relay system via the TETRA network, which was installed in 2013, is broken and has not been repaired.

As a result, the passenger train drivers cannot hear the conversation between the other train and the Neoi Poroi stationmaster and they believe they are alone on the track. When, 1.5 minutes later, they pass switch 118, which diverts them from the up line to the down line, they assume everything is fine. They have no suspicion they are in danger; they believe they are alone on the track.

Twelve minutes later, the two trains, moving on the same track, collide. The passenger train was traveling at 150 km/h and the freight train at 90 km/h.

The collision of two trains on February 28, 2023, in the Larissa area – the railway accident that left 57 people dead – brought to light a multitude of omissions, understaffing, corruption, weakening, abandonment. Ιt was no longer an accident. It was a crime.

Crimes have perpetrators

Both physical and moral. So, what happened here? Who is to blame? Who knew? Who will pay? Was it a crime foretold? YES, IT WAS.

There had been very loud warnings. It was not a tragedy that came suddenly. It had been anticipated. A crime that can be repeated at any time. In the case of Tempi, there are additional aggravating factors: the mpazoma* – the filling in (the dumping of debris), the negligent investigation by the authorities which has left serious questions about the causes of the fire, and the strong political undertone the issue has taken in public discourse.

Tempi is the real picture — a reflection of the state we live in. A corrupt, indifferent, and dangerous state that manages our lives. At Tempi, a crime took place. Prearranged, foretold. Before, after, now.

The people of Tempi are also our own people. Justice for them is justice for all. The punishment of everyone involved in the management and cover-up of the crime is a goal. Ours, yours, everyone’s. With the purposes of: Delivering Justice. The need to ensure it never happens again. The need to not feel like collateral, minor losses of power. A power that, ruthless and arrogant, fills in anything that stands in its way. Evidence and even human existence itself.

*Mpazoma: In social consciousness, after the Tempi crime, the word became synonymous with the word cover-up. Respecting its powerful impact and symbolism, we keep it in Greek.

The documentary TEMPI: THE UNTOLD STORY records and attempts to answer. About the conditions, the delays, the oversights, the details, the stories.