15 Νοεμβρίου, 2025
Τα μέλη του Ρουβίκωνα καταδικάστηκαν σε 9 μήνες με αναστολή για τη (δίκαιη) διαμαρτυρία τους μπροστά από το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη.
Χρειαζόμαστε περισσότερες θυμωμένες γυναίκες, σαν την Greta
Η Greta, αφού προσγειώθηκε στο Παρίσι, μετά την απέλασή της, δήλωσε με τη χαρακτηριστική της αμεσότητα: «Δεν κάναμε τίποτα λάθος. Είμαστε ειρηνικοί εθελοντές. Μας απήγαγαν»
Όλα ξεκίνησαν το πρωί της Δευτέρας 9 Ιουνίου, όταν το μικρό ιστιοπλοϊκό Madleen, ναυλωμένο από τον συνασπισμό Freedom Flotilla Coalition, επιχείρησε, με συμβολικό φορτίο ανθρωπιστικής βοήθειας, να σπάσει τον ναυτικό αποκλεισμό της Γάζας.
Το ιστιοπλοϊκό Madleen, ναυλωμένο από τη διεθνή συμμαχία Freedom Flotilla Coalition (FFC), απέπλευσε στις αρχές Ιουνίου με φορτίο που περιλάμβανε ιατρικά είδη, βρεφικό γάλα, βασικά τρόφιμα και προϊόντα προσωπικής υγιεινής.
Καθώς το σκάφος πλησίαζε σε διεθνή ύδατα κοντά στη Γάζα, ισραηλινά πολεμικά και drones ανέκοψαν την πορεία του. Το σκάφος κατασχέθηκε και οι ακτιβιστές οδηγήθηκαν υπό κράτηση στο λιμάνι του Ashdod.
Ανάμεσά τους, γνωστά πρόσωπα του διεθνούς ακτιβιστικού κινήματος, όπως η σουηδή ακτιβίστρια για το κλίμα Greta Thunberg και η ευρωβουλευτής Rima Hassan. Συνολικά 12 άτομα συνελήφθησαν.
Ορισμένοι, όπως η Thunberg και ο Ισπανός ακτιβιστής Sergio Toribio, δέχθηκαν να απελαθούν. Άλλοι οκτώ αρνήθηκαν να συναινέσουν στην απέλασή τους, θεωρώντας την σύλληψή τους απολύτως παράνομη και την απομάκρυνσή τους ως συγκάλυψη εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.
Ανάμεσά τους βρίσκεται και ο Βραζιλιάνος ακτιβιστής Τιάγκο Άβιλα, ο οποίος έχει προχωρήσει σε απεργία πείνας και δίψας από τις 10 Ιουνίου, διαμαρτυρόμενος για τις συνθήκες κράτησης αλλά και για τη βίαιη αποτροπή μιας ειρηνικής αποστολής αλληλεγγύης.
Οι δικηγόροι του, από την ισραηλινή οργάνωση Adalah, κάνουν λόγο για «πολιτικούς ομήρους» και καταγγέλλουν συστηματικές παραβιάσεις των δικαιωμάτων των κρατουμένων, με την πρόφαση της «εθνικής ασφάλειας».
Η Greta, αφού προσγειώθηκε στο Παρίσι, μετά την απέλασή της, δήλωσε με τη χαρακτηριστική της αμεσότητα: «Δεν κάναμε τίποτα λάθος. Είμαστε ειρηνικοί εθελοντές. Μας απήγαγαν». Και με εκείνη τη γνήσια, ακατέργαστη θυμωμένη σοφία που μόνο οι άνθρωποι με καθαρό σκοπό διαθέτουν, τόνισε ότι «πιστεύω ότι ο κόσμος χρειάζεται πολύ περισσότερες θυμωμένες γυναίκες, για να είμαι ειλικρινής, ειδικά με όλα όσα συμβαίνουν», απαντώντας στο σχόλιο που έκανε ο Ντόλαντ Τραμπ λίγο πριν.
Και έχει απόλυτο δίκιο.
Η Greta Thunberg είναι, στα μόλις 22 της χρόνια, σπάνιο φαινόμενο. Δεν είναι απλώς «ένα κορίτσι με πάθος για το κλίμα». Είναι μια πολιτική φιγούρα χωρίς κόμμα, μια ενοχλητική συνείδηση σε μια εποχή που προτιμά την αδράνεια, ένας ηθικός καθρέφτης για τις γενιές που προηγήθηκαν.
Δεν φοβάται να γίνει αντιπαθής. Δεν φοβάται να πει αυτό που πολλοί αποφεύγουν. Δεν διεκδικεί ρόλο ηγέτη, δεν υποδύεται την προφήτισσα. Και όμως, σιωπηλά, με μια απλή φράση, συχνά γίνεται η μόνη φωνή λογικής και δικαιοσύνης σε έναν κόσμο που βουίζει από υποκρισία.
Το γεγονός ότι η Thunberg συμμετείχε προσωπικά σε μια αποστολή προς τη Γάζα, γνωρίζοντας πλήρως τους κινδύνους, δεν αποτελεί απλώς ένα συμβολικό βήμα. Είναι μια υπενθύμιση ότι η πραγματική αλληλεγγύη δεν περιορίζεται στα hashtags. Είναι πράξη. Είναι ρίσκο. Είναι σύγκρουση. Η Greta έδειξε με το σώμα της, με τη σωματική της παρουσία, ότι το «είμαι με τους αδύναμους» δεν είναι σύνθημα, αλλά στάση ζωής.
Κι αν έγινε στόχος; Ναι, και έγινε, και θα συνεχίσει να είναι. Από κυβερνήσεις, από δεξιούς λαϊκιστές, από εθνικιστές, από «ρεαλιστές» της καλοβολεμένης κοινωνίας. Την είπαν θυμωμένη, περίεργη, άρρωστη, ψεύτρα, προβοκάτορα. Την υποτίμησαν, την αποσιώπησαν, την γελοιοποίησαν. Αλλά όσες προσπάθειες κι αν έγιναν για να την φέρουν στο «κανονικό» πλαίσιο του δημοσίου διαλόγου, η Greta επέλεξε τον δικό της δρόμο. Έναν δρόμο χωρίς συμβιβασμούς.
Η γενιά της, η γενιά μας, δεν έχει ανάγκη από άλλους χαρισματικούς τεχνοκράτες ή επικοινωνιακούς μάγους. Χρειάζεται θάρρος. Ακεραιότητα. Ειλικρίνεια. Θυμό. Έναν θυμό γόνιμο, που γίνεται φωνή για τους σιωπηλούς, που δεν ζητά εκδίκηση, αλλά δικαιοσύνη. Αυτό είναι η Greta.
Γι’ αυτό και η συμμετοχή της στο Madleen δεν ήταν «ένα ακόμα ακτιβιστικό καπρίτσιο». Ήταν μία από τις πιο γενναίες, ανιδιοτελείς και πολιτικά καθαρές πράξεις διεθνούς συμπαράστασης των τελευταίων ετών. Ενώ τα βλέμματα κοιτάζουν αλλού, ενώ κυβερνήσεις τρέμουν να ψελλίσουν λέξεις όπως «λιμός» και «γενοκτονία», η Greta, με τη βάρκα της και τον θυμό της, έκανε αυτό που έπρεπε.
Χρειαζόμαστε περισσότερες γυναίκες σαν την Greta. Περισσότερους ανθρώπους που να λένε «όχι» εκεί που όλοι σιωπούν. Που να μη δέχονται να ζουν σ’ έναν κόσμο όπου ένα παιδί στην Παλαιστίνη λιμοκτονεί, την ώρα που οι ηγέτες παίζουν γεωπολιτικά παιχνίδια. Που να υψώνουν φωνή, ακόμη και όταν όλα μοιάζουν χαμένα.
Η Greta δεν είναι τέλεια. Και ευτυχώς. Είναι πολύ περισσότερα. Είναι ειλικρινής, ανοιχτή, μαχητική. Είναι μια νέα γυναίκα που δεν δέχεται να συμβιβαστεί με τον κόσμο όπως είναι. Και αυτό, από μόνο του, την καθιστά μια από τις πιο αναγκαίες φωνές της εποχής μας.
Γιατί αν δεν υπάρχουν θυμωμένες γυναίκες σαν την Greta, τότε είμαστε όλοι καταδικασμένοι να αποδεχτούμε την αδικία σαν κανονικότητα.
Και δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο από αυτό.
Διαβάστε επίσης:
