Ζώντας με τον Λεξ και το κοινό του από το ’19 ως το ’25
Live σαν το χθεσινό είναι που δε μ’ αφήνουν να παρατήσω το ονειρό μου. Όχι όνειρο για κάποια καριέρα. Όνειρο για έναν κόσμο πιο τρυφερό, που οι άνθρωποι έρχονται κοντά, όπως ήρθαμε σε εκείνες τις κερκίδες. Κι έναν κόσμο που θα μιλάμε. Για τα ζόρια και τα καλά.